با احتساب زمان باقی‌مانده تا انتخابات شورای اسلامی شهر در خرداد 1404، حدود شش ماه از دوره قانونی مدیریت شهری باقی مانده‌است. شش ماهی که اگر چه روی کاغذ، زمان زیادی نیست، اما می‌تواند با چند اقدام موثر و راهبردی، شورا و شهرداری را عاقبت به خیر کند؛ درست مثل گل دقیقه 90 که تیمی را از شکست و سقوط نجات می‌دهد.

20 مهر، با نام شعر جاودانه خواجه حافظ شیرازی، پیوند دارد. روزی برای یادکرد از حافظ‌شناسان و حافظ‌پژوهان که با اهتمام خود در میان نسخه‌های قدیمی و تطبیق دیوان‌های مختلف، گره‌ها و دشواری‌های دیوان خواجه را برای مخاطبان و علاقه‌مندان گشوه‌اند. 
 

جنگ هشت‌ساله ملت ایران، از رویدادهای کم‌نظیر در وفاق، همدلی و اتحاد شهرهای مختلف ایران است. اگرچه امروز، نام «تبریز و اصفهان» در اثر تقابل‌های نازل و تحرکات قومیتی در گفتار توده مردم، از یکدیگر دور افتاده، اما دفاع مقدس، نمود واقعی پیوستگی این دو شهر است، به طوری که «لشکر هشت نجف» لشکر سرافراز خطه اصفهان، با سه نام درخشان آذربایجان در تاریخ جنگ هشت ساله می‌درخشد: مهدی باکری، حمید باکری و علی تجلایی.

حادثه معدن طبس، اتفاق بسیار دردناکی است. «قلم برای نوشتن» و «کلام برای زاری» و «اشک برای گریستن» کم می‌آورند. بیش از 50 معدنچی (این آمار تا لحظه نوشتن این یادداشت است) که به احتمال زیاد در شور و شوق ِ مدرسه رفتن فرزندان‌شان بودند، در میان کوهی از سنگ و متان، خفه شدند، بدون این‌که کسی بتواند حتی به محدوده خطر نزدیک شود. 
 

سفیر چین در ایران، در یادداشتی که در اختیار خبرگزاری ایرنا قرار داده است، با اشاره به سفر اخیر خود به تبریز، نوشت: تبریز، پایتختی کهن با میراثی عمیق است که دارای بیش از ۳۰۰۰ سال تمدن و بیش از ۲۰۰۰ سال تاریخ شهرسازی است و هر آجر و خشت آن روایتگر یک داستان است.

یکشنبه گذشته، بار دیگر روز  جناب اسوتچی بود؛ با قصه‌هایی مشابه 20 سال گذشته و صدای که هر چه بلندتر می‌شود، بی‌رمق‌تر و نشنیدنی‌تر می‌شود.
 

فرش تبریز از دیرباز، به واسطه حضور پررنگ در مراودات تجاری و اقتصادی ایران و کشورهای غرب، زینت‌بخش موزه‌های معتبر جهان است.

ترکیب «غلام» در کنار اسامی ائمه، مفهومی بود که آدم‌ها را به روش و منش زندگی آن بزرگان می‌رساند. نمی‌دانم چه شد که به دنبال استحاله بسیاری از مفاهیم فرهنگی، این غلام‌ها به یکباره «امیر» شدند. یعنی «غلامعلی و غلامحسین و غلامرضا» به مرور «امیرعلی و امیرحسین و امیررضا» شدند.

11 شهریور در تقویم، به نام روز ملی صنعت چاپ نامگذاری شده‌است. صنعتی که یادآور بخش مهمی از خدمات گسترده عباس‌میرزا نایب‌السلطنه، به تبریز و ایران است.

ماجرا به زمانی باز می‌گردد که یک جوان  24  ساله سویسی به نام نیکولا بوویه ، به همراه دوست نقاشش تی یری وزنه با یک اتومبیل فیات توپولینو از بلگراد در یوگوسلاوی راه افتاد ترکیه را پیمود از مرز ترکیه به تبریز آمد و شش ماه در آنجا ماند.

تصویری که تبریزی‌‌ها از چهارراه منصور خاطره‌انگیز ذهن‌شان دارند، با وضعیتی که این‌روزها مبتلابه این چهارراه است، فاصله‌ معناداری دارد؛ فاصله‌ای به اختلاف «هزاره اول پیش از میلاد» تا «برگزاری جشنواره کوفته‌تبریزی!»
 

افول ریاضی به مرحله‌ای رسیده که تبدیل به موضوع یکی از نشست‌های استانداری آذربایجان‌شرقی شده‌است؛ و این یعنی، حمله بی‌وقفه جماعت عوام به ریاضیات، با جمله نخ‌نمای «سینوس و کسیونس به چه درد ما می‌خورد؟!» توانسته این دانش بنیادین را در یکی از پایگاه‌های مهم خود (ایران) تضعیف کند