19 آذر، زادروز «استاد اسماعیل امیرخیزی» چهره برجسته تاریخ و فرهنگ آذربایجان است؛ «اسماعیل بن محمدتقی امیرخیزی تبریزی» این عنوانی است که مرحوم امیرخیزی در برخی از رسائل و مکتوبات خود به کار برده و به این ترتیب، خواسته به سیاق نام‌های عربی، نام خود، پدر، زادگاه و اصالت تبریزی خود را به خوانندگان گوشزد کند. 

سیزدهم آذر، سالروز درگذشت استاد جلال‌الدین تاج اصفهانی، چهره برجسته موسیقی آوازی ایران و مکتب اصفهان است، علی‌رغم این پیشینه اصفهانی، شاید کمتر کسی بداند که استاد تاج، چندین سال در تبریز ساکن بوده است.

آنتوان سوریوگین (1851-1933 میلادی) برای دوستداران تاریخ با نام «موسیو آنتوان‌خان» شناخته می‌شود؛ عکاس عکاس گرجی ارمنی تبارِ ساکن در ایرانِ عصر قاجار و پهلوی که با 50 سال فعالیت حرفه‌ای عکاسی، یکی از مهم‌ترین مستندنگاران زندگی ایرانیان از دوران ناصرالدین شاه تا سلطنت رضاشاه به شمار می‌رود.

تبریز در زمره شهرهای کشور است که بیشترین تاخت‌وتاز را در بافت تاریخی شهر داشته‌است. در ادبیات شهرسازی، نامش را «احیای بافت فرسوده» یا «سامان‌دهی بافت ناکارآمد شهری» گذاشته‌اند؛ اما چه بسیار ابنیه ارزشمند تاریخی، که با همین نام، به تیغ فنا رفته‌است. از جمله این آثار، دو زورخانه مهم تبریز یعنی «گیو» و «گرشاسب‌یل» است.

11 شهریور در تقویم، به نام روز ملی صنعت چاپ نامگذاری شده‌است. صنعتی که یادآور بخش مهمی از خدمات گسترده عباس‌میرزا نایب‌السلطنه، به تبریز و ایران است.

ماجرا به زمانی باز می‌گردد که یک جوان  24  ساله سویسی به نام نیکولا بوویه ، به همراه دوست نقاشش تی یری وزنه با یک اتومبیل فیات توپولینو از بلگراد در یوگوسلاوی راه افتاد ترکیه را پیمود از مرز ترکیه به تبریز آمد و شش ماه در آنجا ماند.

مدیرعامل انجمن دوستداران میراث فرهنگی، با اشاره به قدمت بالای معماری در این کهن شهر، گفت: تبریز دارای ۱۰ عنصر هویتی و کالبد معماری است که می‌توان از منظر هر یک به بررسی آثار برجای مانده از معماری دوران‌های مختلف در این شهر پرداخت البته تهیه نقشه باستان شناسی تبریز برای حفظ هویت ده گانه از ضروریات است.

طبق اسناد تاریخی که برای نخستین‌بار منتشر می‌شود، با آغاز پلاک‌گذاری رسمی شهرداری تبریز در دهه 30، مردم این شهر، برای نامگذاری خیابان‌ها با عناوین ملی و ایرانی، پیشقدم می‌شوند.