حضرت فاطمه (س) یکی از کلیدها و رموز هدایت و راهیابی انسان به مراتب توحید است و هر کس ایشان را شناخت در مسیر درست نبوت، امامت و در یک کلمه در راه مستقیم توحید قرار خواهد گرفت.

یک کارشناس مذهبی گفت: امام صادق (ع) در نشر دین و تمییز جایگاه حق و باطل نقش اساسی داشت و حتی کربلا را به عنوان یک محور جهت عشق ورزی و مرکزی برای احساسات می‌دانست. محور سازی گریه بر سید الشهداء(ع) و روضه خوانی از زمان امام جعفر(ع) مرسوم شده است.

امام محمد بن علی التقی(ع)، نهمین پیشوای شیعیان در سال ۱۹۵ق. در مدینه دیده به جهان گشود. شخصیت ارجمندی که میزان فضایل و حیطه حیات علمی، عبادی و دینی اش، برهیچکس پوشیده نیست.

بیست و پنجم ذی‌القعده، همزمان با دحوالارض یعنی گسترش یافتن زمین است. از امیرالمومنین حضرت علی(ع) روایت شده است که فرمودند «نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست و پنج ذی‌القعده بود. کسی که در این روز روزه بگیرد و شبش را به عبادت بایستد، عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را عبادت کرده است، خواهد داشت.»

با مطالعه متون تاریخی معتبر کهن و گزارش هایی که از آن سال های پرحادثه وجود دارد، می توانیم اوضاع سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، دینی و حتی اقتصادی حاکم بر زمانه امام حسن مجتبی(ع) را درک کنیم.