کیهان نوشت: آتیلا پسیانی برای هر کسی که سعی می‌کند با اخلاق و اعتقاد زندگی کند آدم محترم و بزرگی هست و خواهد بود.

سینمای ایران طی روزهای ۱۴۰۱ با اتفاقات، حواشی و تصمیم‌گیری‌های بسیاری نسبت به سال‌های گذشته همراه بود، تصمیم‌گیری‌هایی که می‌تواند مسیر سینمای ایران را کاملا تغییر دهد.

از میان هنرمندان سرشناس سینمای ایران که طی یک سال گذشته دار فانی را وداع گفتند، بودند هنرمندانی که در حسرت اکران آخرین اثر خود ماندند.

تدابیر متفاوتی که برای اکران نوروزی ۱۴۰۲ اندیشیده شد، مردم و سینمادارن را اندکی امیدوار کرده تا هم مردم و هم اهالی سینما، بتوانند تجربه خوبی را برای خود رقم بزنند.

توجه به متافیزیک و جنبه‌های معنوی زندگی در سینمای ‌ایران، پس از انقلاب در حوزه‌ هنری به‌عنوان یک نهاد انقلابی، توسط سینماگرانی که دور هم جمع شده‌بودند، با این رویکرد که سینما را باید از ذات غافل‌کننده خود دور ‌کرد، به نقد و مقابله با فیلم‌های ایرانی در حال نمایش پرداختند.

نزدیک به یک قرن از تاریخ فیلمسازی در ایران می‌گذرد که در این سال‌ها فیلمسازان زیادی وارد این عرصه شده که از میان آنها برخی رتبه‌های نخست این صنعت را را به خود اختصاص داده‌اند که در این گزارش سعی شده فعالیت‌های آنان بررسی شود.

فیلم سینمایی «پوست» به کارگردانی بهمن و بهرام ارک که از هفته گذشته در سینماها اکران شده است با پرداختن به قصه‌ای ملتهب در بستری بومی، سعی دارد خرافه‌گرایی و باورهای غلط رایج در میان جامعه دارد به نقد بکشد.

هنرمندان به سبب سیاست‌های یک بام و دو هوای متولیان فرهنگی و از رنجِ قوانین نانوشته‌ای که در تهران یک جور است و در تبریز جورِ سخت‌تری، عطای زندگی در شهر و کشور خود را به لقایش بخشیده و به امید این‌که بتوانند راحت، بدون حاشیه و با فراغ بال کار هنری خود را انجام بدهند، جلای وطن کرده‌اند.