به گزارش هم‌نوا، نام زین‌العابدین در انتخابات اخیر بیشتر به عنوان یک نامزد با گفتمان و مشی معین، مورد توجه قرار گرفت، با این حال، وی پیش از انتخابات نیز از کنشگران تاثیرگذار در حوزه مسائل اقتصادی و فرهنگی بوده‌است.

مشاور نایب رییس مجلس شورای اسلامی، مشاور فراکسیون مناطق محروم و شهر های در حال توسعه مجلس شورای اسلامی معاون اتحادیه انجمن های اسلامی دانش آموزان سراسر کشور رئیس اتحادیه انجمن های اسلامی دانش آموزان تبریز مشاور مدیر عامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کشور، در سوابق فعالیت‌های اجتماعی زین‌العابدین دیده می‌شود. وی با توجه به اشراف به مباحث محتوایی مجلس، توانست یکی از پدیده‌های انتخابات مورد اقبال باشد.

زین‌العابدین در این یادداشت، با نگاه انتقادی، به جمع‌بندی رفتارهای انتخاباتی اخیر پرداخته است:

معمولا از درسهای انتخابات گفته و نوشته می شود اما من از بدآموزی های انتخابات به ویژه در حوزه انتخابیه تبریز، آذرشهر و اسکو می نویسم تا مبادا در دوره های بعدی تبدیل به رویه شود:

به مشارکت پایین مردم معتاد نشویم حتی اگر نتیجه اش برنده شدن ما باشد.

بر خلاف نظر غالب، گفتمان ها همچنان جذابند پس فکر نکنیم که تنها راه رای آوری، پوپولیسم است. انتخابات فقط عرضه خود و جلب رای نیست؛ فرصتی برای گفتگو پیرامون امور ملی و منطقه‌ای و به اشتراک‌گذاری دیدگاه‌ها و راه‌حل‌ها است.

خرید رای، توزیع بسته معیشتی و حتی خودکار را عادی نکنیم. این کارها حتی اگر با سو استفاده از فقر دیگران برای شما رای بیاورد، شرافت شما را زیر سوال می برد. رفتن به این سمت توهین به شعور مردمی است که می‌خواهید خادمش شوید.

بابت چند رای بیشتر با دشمنان مردم، تجزیه طلب ها، پان‌های مختلف از پان‌ترکیس و پان‌فارسیسم  و باندهای فاسد سیاسی ائتلاف نکنیم.

برای کسب چند رای، دچار فحشای سیاسی و باهمه بودگی نباشیم. یک طیف سیاسی را انتخاب کنیم و یا مستقل از همه طیف ها کنشگری کنیم حتی اگر رای نیاوریم. وقتی با همه هستید، نشان از جامعیت شما نیست، نشان از ژله‌ای بودن و تعلقتان به حزب باد است. دویست گرم باشید ولی مرد.

دانشگاه را جدی بگیریم. دعوت دانشگاه را بپذیریم و مناظره ها و گفتگوهای دانشجویی را بپذیریم حتی اگر ریزش رای داشته باشد.

در تبلیغات محیطی و استفاده بی قاعده از بنر، بیلبورد، پوستر و... زیاده روی نکنیم. شاید در مشارکت ده درصدی، ما را به کرسی مجلس برساند ولی مشارکت نکنندگان را به نود درصدی می رساند و مردم را دلسرد می کند که این رقابت ها برای مردم نیست. خیلی از مردم با دیدن این تبلیغات پرهزینه، از مشارکت منصرف می‌شوند.

از سرمایه داران زالوصفت (که حتما با تولیدکنندگان و ثروتمندان شرافتمند فرق دارند) فاصله بگیریم. آنها بابت هر هزار تومانی که برایتان خرج می کنند، حداقل یک میلیون تومان از شما درخواست رانت خواهند کرد.

نگویید مردم از بحث های کارشناسی سر در نمی آورند. اگر این مباحث را با آنها مطرح کنید، هم می فهمند و هم همراهی می کنند. انتخابات فرصتی برای ارتقای سطح فکری جامعه نیز هست. ممکن است کسی رای نیاورد ولی گفتمانی را عمومی کند که همه از منتخبان پیگیری کنند.

بجای وقتی که برای مذاکره با سیاسیون صرف می‌کنید با مردم به صورت مستقیم حرف بزنید و یا با فعالان اجتماعی و گروه‌های مرجع گفتگو کنید. مذاکره شما با سیاسیون هیچ تاثیری در تصمیم آنها ندارد. آنها سال‌ها پیش بر اساس منافع، تصمیم خود را گرفته‌اند.