به گزارش همنوا به نقل از روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، سیدقاسم ناظمی رایزن فرهنگی ایران در ترکیه در توضیح اهمیت کاربرد دیپلماسی فرهنگی در تبدیل کشورهای منطقه به یک قدرت واحد گفت: قطعا با به کارگیری یک دیپلماسی فرهنگی مناسب می توان به چنین امکانی دست یافت.

وی ادامه داد: با نگاهی به تاریخ اروپا می‌بینیم که همه کشورهایی که امروز در چهارچوب اتحادیه ارپا زندگی می کنند در دورانی شدیدترین جنگ ها را باهم داشته اند. حالا به خودمان نگاه کنیم: آخرین جنگ ما با ترکیه چه زمانی بوده است؟ هرگز ما جنگی با آذربایجان، ارمنستان، افغانستان و پاکستان نداشته‌ایم و بر این اساس ما محق تر هستیم که سازوکاری مانند اتحادیه اروپا داشته باشیم ولی  اتحادهای منطقه ای از نوع اتحادیه اروپا زمانی شکل می گیرد که فهم اجتماعی ملت ها بالا برود؛ البته در کنار این موضوع آنچه اهمیت دارد استقلال نهادهای قدرت در این کشورهاست.

رایزن فرهنگی ایران در ترکیه یادآور شد: البته شاید اتحاد مجموعه کشورهای مسلمان با فرهنگ شرقی در کنار هم مطلوب اروپا و آمریکا نباشد و همین موضوع باعث می شود که شما مدام از سمت این قدرتهای فرامنطقه ای تهدید و تحریک شوید که این وحدت رقم نخورد.

سیدان ناظمی اظهار داشت: دیپلماسی فرهنگی روی اشتراکات این جوامع دست می گذارد و اگر شما بتوانید اشتراکات بین کشورهای منطقه مانند ایران و ترکیه، ایران و عراق، ایران و افغانستان و ... را تقویت کنید و مردم آمادگی چنین تحولات و تغییراتی را داشته باشند قطعا نهاد قدرت در مقابل نظر مردم تمکین خواهد کرد.

وی ادامه داد: وقتی امروز در مورد ترکیه صحبت می کنیم در مورد مردمی صحبت می کنیم که از شرق  ایران بزرگ شروع به حرکت کردند، مهاجرت کردند و به آناتولی رفتند و این مردم حتی در زبان امروزشان هم علیرغم برخی محدودیت ها هنوز چیزی حدود 6 هزار واژه فارسی را استفاده می کنند. بسیاری از مثل های فارسی را یا به همان مضمون مشابه فارسی به زبان ترکی یا عین همان عبارت فارسی را استفاده می کنند. برخی از پادشان عثمانی جزو شاعران  پارسی گو بوده اند. یعنی شعر و دیوان فارسی دارند. این ها ظرفیت های بزرگی است به شرطی که ما بتوانیم با این مهره ها خوب بازی کنیم وگرنه صرف افتخار به دوران گذشته یا این که مولانا برای ماست، فارابی ایرانی است و  کارهایی از این دست دعواهایی  زرگری و عامیانه است که ما را به جایی نمی رساند.
وی تصریح کرد: این درد جامعه ماست که پول زیاد هزینه می کنیم و کار زیاد انجام می دهیم ولی این کارها به صورت مجزا و پراکنده است مانند برکه های کم رمقی که اگر پشت یک سد قرار گیرند می توانند دنیایی را آباد کنند ولی اگر قرار باشند به تنهایی جاری شوند به جایی نمی رسند.
هم‌پوشانی در فعالیت‌های فرهنگی به ویژه در عرصه بین‌الملل ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است و این فرصت در صورت بی‌توجهی قابل تکرار نیست.