اینکه سال هاست برنامه های مناسبتی تلویزیون در سال تحویل ، شب یلدا و... را با یک شکل و شمایل تکراری در شبکه های مختلف روی آنتن می بینیم و سال ها با تغییرات جزئی فقط در حد مجری ها (گاهی در حد یک دست کت و شلوار) مجبور هستیم تولیداتی را در جذاب ترین روزهای سال تحمل کنیم که هیچ فکر و ایده و نگاه ویژه ای پشت آن نیست چند دلیل اصلی و فرعی دارد که دو دلیل  آن عمده است؛

اول اینکه برنامه سازان می گویند مدیران تلویزیونی خیلی دیر به صرافت ساخت برنامه های مناسبتی می افتند و ما مجبور هستیم از فرمول مرسوم همیشگی در این زمینه استفاده کنیم که نتیجه اش می شود این! هرسال دریغ از پارسال!

و دوم اینکه مدیران سیما در تولید برنامه های سال تحویلی معمولا سراغ یک سری تهیه کننده مشخص با ایده های مندرس می روند که تنها دغدغه شان رقابت با شبکه های دیگر است و تقریبا به جز تفاوت در رنگ و لعاب دکور و مجریان، هیچ تفاوت خاصی نمی بینیم ضمن اینکه برخی از مجریان حتی درباره ی مهمان گران روی آنتن برنامه خود کوچکترین تحقیقی نداشته و به اندازه ی مخاطبان برنامه و شاید کمتر درخصوص دنیای شخصی و حرفه ای مهمانشان مطلع هستند.

سال هاست یک مدل برنامه می بینیم و سال هاست هیچ چیز تغییر نمی کند و سال هاست شاهد حضور چند بازیگر مشخص (همیشه مهمانی برو در برنامه ها) هستیم که حتی خودشان هم لحن و گویش و آنچه باید بگویند را در شبکه های مختلف تغییر نمی دهند.

شوخی ها جذاب نیست، مهمان ها مشخصا با هدف درآمد زایی وارد برنامه می شوند و عملا یک سری اتفاقات مصنوعی روی آنتن رخ می دهد که بی تردید مدیران سیما خودشان نیز بر این مسئله اشراف دارند که تماشاگر از این رخداد لذتی نمی برد و این سبک نیاز به یک خانه تکانی جدی و فکورانه دارد.

و فاجعه وقتی پر رنگ تر می شود که برخی از مجریان تنها برای وایرال شدن گوشه ای از برنامه شان، با مهمانان وارد چلنج و چالش سناریو دار می شوند و مشخصا آنچه قرار است از این مهمانی درآید دقایقی است که با تکه پرانی ها، گوشه و کنایه ها و گاهی حتی گاف های روی آنتن قرار است از تلویزیون لقمه ای برای پیج های پر بازدید بگیریم.

اگرچه نمی توان نادیده گرفت که در برخی از برنامه های امسال هم برخی تهیه کنندگان با تشکیل اتاق فکر و اتاق سردبیری لا به لای مهمانی شان به دنبال انتقال محتوا مطلوب نیز بوده اند و می شد حس کرد که برخی از این برنامه ها با تفکر تولید شده اند اما تحقیقات نشان می دهد برنامه های سال تحویل امسال هم مانند سال های گذشته اتفاق ویژه ای نبودند و تنها ارزش افزوده‌ی هر برنامه به انتخاب مهمانی بر می گشت که او با خودش چه چیزی را به برنامه اضافه کرد یا خیر.

طبیعتا تلویزیون به کمک اسپانسر ها اعداد و ارقامی چند ده میلیونی و گاهی چند صد میلیونی برای چند دقیقه حضور خواننده،بازیگر و اخیرا فوتبالیست های تیم های محبوب در نظر می گیرد اما منطقی است که این اعداد و ارقام صرف تولیدات مطلبوب تری شود تا برنامه های همزمانی که طبیعتا هر مخاطب می تواند در هنگام تحویل سال تنها  مخاطب یکی از آن ها باشد. ضمن اینکه اگر دقت کرده باشید برخی از بازیگران مهمان ثابت این دست آثار در سال های مختلف هستند و  روی این هدیه ی مرغوب  و البته کم زحمت در شبکه های مختلف حساب ویژه باز می کنند.

البته باید گفت معدود هستند بازیگرانی از این فرصت ایجاد شده استفاده ای منطقی و حرفه ای می کنند. در بسیاری از اوقات برخی از بازیگران تنها از خودشان برای این دست برنامه ها خرج می کنند و عملا تماشاگر و طرفدارشان را در این مسیر نا امید می کنند، اتفاقی که برخی از بازیگران با هوشمندی تمام هرگز به آن تن نمی دهند.

قابل ذکر است در برنامه های سال تحویل امسال اعداد و ارقام میلیاردی هزینه شده است که بیش از 70، 80 % آن دستمزد بازیگرانی است که ده تا بیست دقیقه مهمان برنامه شدند  و بخش عمده ی حضور آن ها نه روی آنتن، در شبکه های مجازی به کمک شوخی های هدفمند و از پیش تعیین شده دست به دست می شود.

طبیعی است که بسیاری از مدیران سیما معتقد هستند که می شود به جای این همه هزینه هنگفت یک برنامه ی ویژه سال تحویل  تهیه شود و دیگر شبکه ها به جای ساخت برنامه های تکراری این مبالغ را در حوزه های دیگری از جمله تولیدات نمایشی،مسابقات و برنامه های ترکیبی و حتی مستند های جذاب مرتبط با نوروز با هدف معرفی سنت و فرهنگ اصیل ایرانی و... هزینه کنند. ضمن اینکه بد نیست برنامه های ویژه سال تحویل در یک نظر سنجی مردمی بررسی شود تا مشخص شود چند درصد از مخاطبان پر بازدید ترین رسانه موجود در کشور مخاطب صفر تا صدی این آثار  در نوروز 1401بوده اند.