قرار بود«کتونی زرنگی» از تلویزیون پخش شود. علی ملاقلی پور، کارگردان این سریال که پسر رسول ملاقلی پور کارگردان مشهور ژانر دفاع مقدس هم هست در توییتر حرف‌هایی زد که به مذاق مدیران صداوسیما خوش نیامد و این سریال را توقیف کردند.

محسن یزدی قائم مقائم شبکه سه سیما در مورد این تصمیم گفت: «به دلیل خطای فاحش کارگردان، شبکه تصمیم به توقف پخش این سریال گرفت.»

بعد از توقیف، جناب کارگردان بنا بر عذرخواهی گذاشت و نوشت:« جدل‌های درون انقلاب اسلامی نباید باعث شود دچار دوگانگی شویم. می‌دانم برخی کامنت‌ها و مطالب بنده تند بوده و باعث ناراحتی طرفداران رهبری شده است که قصد کدورت نداشتم و از این بابت عذر خواهی می‌کنم. اگر در خانه بحثی شد و صدایم بیرون رفت، دلیل بر این نیست که من بیرون خانه ایستاده‌ام.»

پای معاون سیما هم به این ماجرا باز شد. میرباقری گفت:« به دلیل برخی ایرادات محتوایی که در سریال هست، متفقا بیان شد که به دلیل همین ایرادهای محتوایی و کیفی که وجود دارد، صلاح نیست که در این ایام سریال روی آنتن برود. «در کنار این موضوع، چند حاشیه هم درباره کارگردان آن  وجود داشت و حرف‌های سخیف و نامربوطی مطرح کرده بود که این حرف‌ها در تراز یک کارگردان انقلابی که می‌خواهد کاری در تراز مردم ایران بسازد نبود. البته ایشان نسبت به این قضیه عذرخواهی کرد که این موضوع در حال بررسی است و حوزه‌های ذی‌ربط درباره آن تصمیم‌گیری می‌کنند»

کاری به توییت زده شده و واکنش صداوسیما به این ماجرا ندارم. در این نوشتار می‌خواهم به بخشی از صحبت‌های میربافری بپردازم که گفته است که این سریال ایراد محتوایی داشته است.

دو سوال اساسی در این مورد ذهن را درگیر خود می‌کند. مگر نه اینکه سریال‌های ساخته شده در تلویزیون به تصویب گروه فیلم و سریال و مدیران این سازمان می‌رسد؟ چرا قبل از تصویب ساخت این سریال و خواندن فیلم‌نامه آن، پی به اشکالات محتوایی آن نداشته‌اید؟

 این سریال در شب پخش توقیف شد. یعنی تا قبل از آن مدیران تلویزیون به این مسئله که این سریال مشکل محتوایی دارد، پی نبرده بودند. چگونه یک شبه فهمیدند این سریال اشکال دارد خود جای سوال دارد.

اگر اشکال محتوایی سریال را قبول کنیم که خیلی هم قابل قبول نیست و به نظر می‌رسد توییت آقای کارگردان عامل اصلی توقیف این سریال بوده است، باید از آقای معاون سیما پرسید آیا پول علف خرس است که شما از بودجه بیت‌المال به همین راحتی در اختیار سازندگان یک سریال می‌گذارند که بعد بگویند مشکل محتوایی دارد.

مگر می‌شود، مگر داریم؟ این همه هزینه شود و بعد از ساختن و قرار گرفتن در جدول پخش تازه یادمان بیاید که این سریال از نظر محتوا در شان ملت ایران نیست. ما دُم خروس را باور کنیم یا قسم حضرت عباس را؟

من اگر جای شما بودم و در مجموعه‌ام برای ساخت یک سریال هزینه می‌شد و می‌دیدم که این سریال به در لای جرز هم نمی‌خورد، قطعا از سمت خود استعفا می‌دادم.

در پایان باید خطاب به مدیران صدا و سیما به ویژه معاون سیمای آن گفت که اگر می‌خواهی توقیف کنی، توقیف کن چرا به شعور مردم توهین می‌کنید؟