اشاره- یونس فتحی با نام هنری «طوفان» نقاش و شاعر جوان تبریزی است که این روزها نمایشگاه آثار نقاشی او با عنوان «نازکا» در حال برگزاری است. فتحی متولد شهریور 67 تبریز، دارای مدرک کاردانی هنرهای تجسمی از «دانشکده هنر» ارومیه و کارشناسی ارتباط تصویری از «دانشکده غیر انتفاعی نبی اکرم» تبریز است. با او به بهانه نقاشی و شعر به گفت گو نشستیم. - آقای فتحی چطور وارد عرصه هنر شدید؟ از دوران کودکی علاقه زیادی به هنر در جنبه‌های متفاوتش داشتم. رفته رفته با تلاش بی‌وقفه خودم و یاریِ خانواده‌ی هنردوستم توانستم با تهیه‌ی یک سری ابزارهای مورد نیاز اولیه و خرید کتاب‌های مرتبط، گام نخستین را در زمینه‌ی علایقِ خود بردارم 2. بین شعر و نقاشی چه نسبتی هست که شما در هر دو وادی وارد شدید؟ از سال 80 یا 81 وارد حیطه‌ی ادبیات و شعر شدم. یعنی اوّلین شعرهای من مربوط می‌شود به همان سال‌ها. چند سال بعد وارد جلسات ادبی شدم و مطالعات ادبی از اولویتهای زندگی من محسوب شد. شعر در کنار هنر نقاشی و مجسمه‌سازی، نگاهِ مرا به جهان اطرافم عمیق‌تر کرد . پس از اخذِ دیپلم علوم انسانی، در دانشگاه مشغولِ تحصیلِ رشته‌ی هنرهای تجسمی شدم و با تکنیک‌ها و دنیاهای دیگری از هنر نقاشی و مجسمه‌سازی را آشنا شدم و در هم پیچیدگیِ «هنرهای تجسمی» و «شعر»، شاخصه‌ی اصلیِ زندگیِ هنریِ من شد. 3.از سبک و سیاق‌تان در شعر و نقاشی بگوید. شیوه‌ی کارِ من در حوزه‌ی نقاشی ابتدا به صورتِ «رئال» و بازتاب طبیعت و مدلِ زنده از محیطِ پیرامونِ زندگی خودم بود. اما این شیوه نمی‌توانست به حد کافی قانعم کند.بر اساس مطالعات آکادمیک و تجربه در سبک‌های متفاوت، به فکر تکنیکی بودم که احساسات و عواطف و اندیشه‌های متفاوت را بتوان با آن شیوه اجرا کرد. امروز شیوه کار من بر اساس معیارهای «سوررئال» اجرا می‌شود که ارتباط مستقیم با شعرهای من دارند. حدود 7 سال است که من در زمینه شعر نیمایی فعالیت می کنم. این شعر «روساخت» و «درون‌ْساختِ» ویژه‌ای نسبت به سایر شعرها دارد و شیوه‌ی اجرای آن متفاوت تر از سایر قالب‌هاست. اغلب اشعارِ من آینه‌ای‌ست در برابر طبیعت وساختار مادی و معنوی جهان و تصویرهایی که به صورتِ ذهنی از محیط دریافت می‌کنم. زندگی با تمام وسعتش می‌تواند در شعرهای من با جلوه‌های متفاوتی ظهور کند. 4.از نمایشگاه پیش رو بگوید. چه آثاری در این نمایشگاه قرار گرفته و به چه دوره ای متعلق هستند؟ نمایشگاه که در گالری هنرمندان سازمان فرهنگی هنری شهرداری تبریز برگزار می‌شوذ شامل تابلوهایی با تکنیکِ «اکرلیک»، «رنگ روغن» و «ترکیب مواد» است. یک سری از تابلوها نیز مربوط می‌شود به تکنیکِ خودکار و مرکب و قلم فلزی روی مقوا. این آثار، حاصلِ بخشی از فعالیتِ هنری من در سال گذشته است که برای نخستین بار بصورت انفرادی برای هنردوستان و هنرمندان ارائه می‌شود. 5.شاعری چه تاثیری در نقاشی شما داشته و نقاشی چه تاثیری در شاعرانگی شما دارد؟ منبعِ همه‌ی هنرها به اعتقاد من، محیط و عوامل موثر بر محیط پیرامون ماست. هر هنرمندی باید تاثیر محیط را در خود جستجو کند تا به بیان و تجربه‌ی متفاوتی از زندگی دست یابد. هر اتفاقْ زبان و بیان خود را دارد.نقاشی زبانِ اتفاق است، شعر زبان اتفاق است و موسیقی و ... و نهایتاً همه‌ی شیوه‌های هنری به جایی می‌رسند که نقطه اشتراکشان ایجاد دنیایی دیگرگونه‌تر از دنیای طبیعی ماست. دیگرگونه نگاه کردن، دیگرگونه اندیشیدن و دیگرگونه زندگی کردن پیام همه آثاری هستند که عامل اصلی پدیدارشدنشان منبعِ مهمی به نام درک و شناخت می باشد. 6.از فضای فرهنگ و هنر تبریر بگوید. تبریز از دیرباز در فرهنگ و هنر نقشی اساسی ایفا کرده است. چه از لحاظ معماری و نقاشی و هنرهای تجسمی و ایجاد سبک و شیوه های نوین، و چه از منظر ادبیات و شعر. ما هنردوستان و هنرجویان شهر کهن تبریز سابقه‌ی تاریخی پر افتخاری را در قلمرو تاریخ ایران داریم و ازاین حیث همواره باعث خرسندی من بوده است. امروز هنر نقاشی تبریز با توجه به پیشینه‌ی خود می‌تواند بستر مناسبی برای زاویه‌های دید متفاوتی باشد.اما متاسفانه کم‌کاریِ هنرمندان در این حیطه سبکها و سیاقهای تضعیف شده یکسری آثار غربی و آثار چند بار کار شده را همواره در قالب هنر به منظر عموم در می آورند که این خود دلیل بر انکار هنر پیشین ماست. وفاقد پیامی نو می باشد و مخاطب را در اندیشه فرو نمی برد. یا از طرفی آثار هنری آنقدر انتزاعی تر میشود که اندیشه و تامل هم ره به جایی نمی برد. ومردم به هنر روز دسترسی ندارند و اگر هم داشته باشند علم چندانی به این نوع آثار پیدا نکرده اند ، بنظر من بهبود یافتن سواد بصری مردم و بالا رفتن کیفیت سلیقه ها خود هدفی‌ است که برای رسیدن به آن باید تلاش کنیم.