عصرایران نوشت: این یکی از پرهیجان‌ترین، پرتنش‌ترین، پرحاشیه‌ترین مسابقات فوتبالی بود که در چند سال اخیر دیدیم. سپاهان- پرسپولیس در مسابقه پای فینال جام حذفی رودرروی هم قرار گرفتند. بازیکنانی که مدعی شده بودند «جان» می‌دهند اما «جام» نمی‌دهند، 122 دقیقه همه کاری کردند تا به فینال اهواز برسند. آنچه می خوانید 13 نکته از متن و حاشیه این دیدار است: 1- زنجیر و فحش: هنوز سوت آغاز بازی زده نشده بود که تصاویری از برخورد برخی هواداران سپاهان با پرسپولیسی ها منتشر شد، از بدن جوانی که رد خونین زنجیر روی آن بود تا چند هوادار که یک پرسپولیس را کتک می زدند. قابل انتظار بود. دیگر شهرش فرقی نمی‌کند. مگر در تهران و تبریز و اهواز باران گل و شکوفه بود؟ این خشونت‌های خون‌بار در فوتبال ایرانی عادی شده است. در فوتبالی که با تلاوت قرآن‌مجید هر مسابقه‌مان را آغاز می‌کنیم! 2- پلاستیک: کیفیت تصاویر تلویزیونی افتضاح بود. خیلی بد. از آن بدتر کیسه‌های پلاستیک سرگردان درون زمین بود که با وزش باد از این طرف زمین به آن طرف می رفتند! برشی از بلایی که سر طبیعت آورده‌ایم. زباله دارد محیط‌زیست را می‌بلعد. حتی وسط زمین فوتبال هم نشانه‌هایش را می‌شود دید. 3- سیاوش یزدانی: مدافع جوانی که در دیدار برگشت لیگ و تساوی 0-0 دو تیم هشدار داده بود که پرسپولیسی ها به اصفهان نیایند و خون‌شان پای خودشان است، در نیمه اول یک فحش جنسی به شجاع خلیل‌زاده داد و در نهایت موجب باز شدن دروازه تیم خودی شد تا بسیاری او را الهه «کارما»ی فوتبال ایران لقب بدهند. 8 خرداد به شبی تبدیل شد که هیچکس دوست نداشت جای او باشد. 4- مارک ویلموتس: سرمربی جدید تیم ملی از هتل این مسابقه را دید. احتمالاً احساس کرد به جایی مثل ترکیه یا آرژانتین وارد شده است. هیجان، حاشیه، اخراج، خشونت، پنالتی و تنش! به آتشفشان خوش آمدی آقای سناتور! این دقیقاً عصاره فوتبال و زندگی ماست: غلبه حاشیه بر متن! 5- پرسپولیس: آنها به فینال رفتند. بهتر بازی کردند. دو بار به تیر زدند، 533 پاس، 29 شوت به سمت دروازه حریف و مالیکت 53 درصدی. مدت‌ها بود تیمی این همه سپاهان را تحت فشار قرار نداده بود. حتی وقتی آنها یازده نفره بودند هم نتوانستند مچ قرمزها را بخوابانند تا باد به پرچم برانکو بوزد و آنها برای دبل کردن در قهرمانی به مصاف داماش بروند. حال پرسپولیسی ها خوب است. بُردن سپاهان کم از شهرآورد ندارد. 6- احمد نوراللهی: یک هافبک قبراق. او که با گل در شهرآورد مقابل استقلال یکی از عوامل قهرمانی پرسپولیس به شمار می‌رود، در بازی شب گذشته بیش از هر بازیکنی شوت زد، در نبردها پیروز شد و به بازی پرسپولیس ریتم داد. او مثلشجاع پرخاش نمی کند، مثل کامیابی‌نیا خطای بیهوده نمی کند و کاملاً در اختیار تیم است. ضربه پایانی‌اش در دقیقه 121 همه را یاد گل سپهر حیدری انداخت که در استودیو فوتبال برتر با اطمینان می‌گفت پرسپولیس گل می‌زند! 7- خشم و زبان: در دقایقی از بازی زبان بازیکنان بیش از پاهایشان تحرک داشت. در میان بازیکنان دنیا شاید ایرانی‌ها در حرف زدن، داد زدن سر هم و فحش دادن دور از چشم داور بی‌نظیرند! سپاهانی‌ها از همان دقایق اول تحت تاثیر فضا پراسترس بودند و عاقبت زبان ایران پوریان و استنلی کیروش آنها را به قتل رساند!