به گزارش همنوا به نقل از آناج، یکی از مخاطبان با ارسال تصویری به تحریریه این پایگاه خبری نوشت: بلندمرتبه‌سازی در اطراف بافت تاریخی سال‌های قبل باعث شد تا توسعه مقبره‌الشعرا و اتصال آن به موزه قاجار به‌صورت یک محوطه فراخ با مشکل روبرو شده و شهرداری به پیاده‌راهی باریک بسنده کند. اما هم‌چنان با شهروندان بر سر این مهم به رویکردی درست نرسیده.

وی ادامه داد: حال آن‌که شهروندان نیز محق استفاده از مایملک خود هستند، اما باید رویکردی جامع در این خصوص باشد. برای مثال اطراف حیدتکیه‌سی سال‌های به‌جهت رفاه حال ساکنان پیش قرار شد اجازه ساخت تا ۱۲ متر داده شود اما در شهرداری چنین قانونی را انکار می‌کنند.

گزارش همنوا می‌‌افزاید؛ مقبره الشعرا در دو دهه اخیر، از نظر وضعیت کالبدی و فضای محوطه، یکی از چالش‌های اساسی مدیریت شهری تبریز بوده است؛ چالشی که با افزوده شدن ساخت‌و‌سازهای غیرمجاز و گسترش روز افزون آن، سال به سال، وضعیت پیچیده‌تری به خود می‌گیرد.

سال 1399 دو بنای بلندمرتبه در فاصله بسیار نزدیک با این اثر تاریخی و ادبی، آغازگر ساخت و سازهای غیرمجاز در این عرصه بود که به رغم واکنش‌ها و تکذیب‌های مختلف، هر دو پایان کار گرفت و امروز نمایی ناپسند از این عرصه تاریخی را به نمایش گذاشته است. شهرداری تبریز و میراث فرهنگی، در آن دوره، هر یک به نوعی از زیر بار مجوز به این دو تعرض شهری، شانه خالی کرده بودند.

با نادیده گرفتن تخلف این دو بنای بلندمرتبه، به نظر می رسد سایر ساخت و سازهای پیرامون این محوطه تاریخی، با معیار قرار دادن حریمی که نقض شده، توانسته‌اند ساخت و ساز دلخواه خود را با جسارت بیشتری پیگیری کنند.