رئیس فدراسیون دوچرخه سواری به دنبال ناکامی رکابزنان در رقابت‌های قهرمانی آسیا و کسب تنها یک سهمیه بخش جاده در المپیک معتقد است برای باقی ماندن در کورس قهرمانی باید مربی خارجی بیاوریم.

به گزارش همنوا به نقل از مهر، دوچرخه سواری کشورمان چند سالی است رو به افول نهاده، رکابزنان مطرح یا بازنشسته شده اند یا دوپینگی شده یا از این رشته خداحافظی کردند. شرایط اقتصادی کشور باعث شده تا دیگر از حضور مربیان خارجی بهره نبریم. طلسم ساخت پیست چوبی پس از سالها هنوز شکسته نشده و بعید است با شرایط فعلی امیدی به شکسته شدن آن باشد. از آن سو نه تنها فدراسیون با منابع مالی کمی کار را ادامه می دهد بلکه باشگاه های دوچرخه سواری در چند سال اخیر با بحران های مالی مواجه شده، نتوانسته با ورزشکاران خود تسویه حساب کرده و برخی نیز تا خط انحلال پیش رفتند. در این شرایط امتیازات ایران به واسطه عدم حضور رکابزنان در رویدادهای خارجی به مرور کاهش پیدا کرد و این شد که بعد از چند سال حضور دوچرخه سواران جاده رو با ترکیب کامل سه نفره در بازیهای المپیک این بار تنها یک نماینده در المپیک  پیش رو در توکیو خواهیم داشت. مدالهای رکابزنان در مسابقات پیست قهرمانی آسیا نیز به عدد «صفر» رسیده آن هم در شرایطی که روزی ما رکابزنان طلایی با کسب دو تا چند مدال در مسابقات قهرمانی آسیا داشتیم.  عدم کسب نتیجه رکابزنان در مسابقات قهرمانی آسیا در کره جنوبی، کسب تنها یک سهمیه المپیک در بخش جاده و طرح های فدراسیون برای استعدادیابی و تقویت کادر فنی باعث شد تا به سراغ خسرو قمری رئیس فدراسیون برویم.  رسانه ها در افت و خیزها همراه ما باشند « آیا از نتایج تیم ملی در رقابت های دوچرخه سواری پیست قهرمانی آسیا راضی هستید، با توجه به اینکه این چندمین دوره ای است که شاهد حضور تیمی بدون مدال در این رویداد بودیم؟»، خسرو قمری رئیس فدراسیون دوچرخه سواری در پاسخ به سوال خبرنگار مهر، گفت: همان طور که خبرگزاری ها مشتاق هستند تا ما در جایی نتیجه نگیریم و از ما سوال کنند، ای کاش در جایی که نتیجه می گرفتیم هم اشتیاق داشته و در افت و خیزها با  ما همراه باشند! برای بررسی نتایج تیم ملی باید با کادر فنی و ورزشکاران هم صحبت شده و مربی تیم ملی هم در این خصوص پاسخ بدهند و من هم به عنوان رئیس فدراسیون پاسخ برخی مسائل را بدهم. ظرفیت ما در پیست همین حد است « آیا اینکه بچه ها باز هم بی مدال ماندند به دلیل کمبودهای فنی، تجهیزات، نبود پیست و مباحث فنی است، چون به نظر می رسد برخی از این مسائل تیم ملی را اذیت می کند؟»، وی در این خصوص این طور پاسخ داد: آنهایی که ما را با کامبوج ارزیابی می کنند باید بدانند که رشته دوچرخه سواری تنها رشته پیست نیست بلکه ما در رشته های تریال، جاده، بی ام ایکس، کوهستان، بانوان و مردان و ... فعال هستیم. تیم ما در شرایطی راهی مسابقات قهرمانی آسیا شد که شاهد حضور حداکثری جوانان در ترکیب تیم بودیم. تقریبا ۸۰ درصد ترکیب تیم جوان شده و از آن سو با کمترین تعداد نسبت به ادوار قبل راهی رقابت ها شده بودیم. از ابتدا هم هدف ما حضور جوان هایی بود که به رده سنی بزرگسال رسیده و حالا باید برای کسب تجربه در مسابقات مهم حضور داشته باشند. ضمن اینکه در پیست باید بدانیم که ظرفیت و شرایط ما در حوزه  کادر فنی و زیر ساخت ها در همین حد است و در بخش جاده در حد دیگری است به طوریکه سهمیه المپیک هم گرفته ایم.   سهمیه ما در بخش جاده را ندیدند! قمری ادامه داد: در شرایطی در بخش جاده سهمیه بازیهای المپیک گرفته ایم که پیش از این در سطح قاره آسیا این سهمیه را دریافت می کردیم اما این بار ملاک دریافت سهمیه ما رده بندی جهانی ایران بود. متاسفانه برخی رسانه ها نسبت به این مسئله غیر کارشناسانه برخورد می کنند و فرق بین کسب این سهمیه در این دوره با دوره های قبل را نمی دانند و نمی توانند پاسخ دهند ؟ اگر در دوره قبل همین امتیاز را داشتیم می توانستیم در سطح قاره آسیا در راس بوده و همان سه سهمیه المپیک در بخش جاده را بگیریم اما این بار در سطح جهانی سهمیه دریافت کردیم. اختلاف ما در این است که قزاقستان با داشتن یک تیم پروکانتیننتال(حرفه ای و بین المللی) در توردوفرانس و تورهای اروپایی خوب شرکت می کند و امتیاز های خیلی خوبی می گیرد آن هم در شرایطی که فقط برای همین تیم بالغ بر ۷۰۰ میلیون دلار هزینه می کند و تیمی که در سطح قاره آسیا امتیازات بیشتری گرفته و در سطح اول آسیا می ایستد. این تیم در تورها و مسابقاتی شرکت می کند که ما نمی توانیم در آنها حضور داشته باشیم. اگر همان شرایط قبل ملاک قرار می گرفت ما می توانستیم حداقل دو سهمیه را بگیریم اما الان آمده ایم با بیش از ۸۰۰ امتیاز در آسیا در رده دوم بوده و اگر با شرایط قبل مقایسه می شدیم دو سهمیه داشتیم. الان هم در جدول جهانی کشور سی و نهم هستیم و یک سهمیه حضورمان در المپیک ۲۰۲۰ قطعی شده است. دیگر فرصتی برای کسب سهمیه جاده نیست «آیا فرصت برای کسب سهمیه بخش جاده داریم؟»، وی ادامه داد: در بخش جاده زمان کمی برای گرفتن امتیاز و سهمیه داریم و امکان کسب امتیاز در این فرصت کم و در شرایط اقتصادی حال حاضر و مشکلاتی که برای باشگاه ها به وجود آمده امکان ندارد. به دلیل اختلافات ارزی از ابتدای سال تا الان برخی باشگاه های ما در مسابقات مختلف حضور نیافتند. این در حالی بود که در سال های قبل تیم های ما مرتب در تورهای بین المللی شرکت کرده و در رده اول تا سوم آسیا می ایستادند و حتی در هر مسابقه ای بدون دعوت میزبان در رقابت ها حاضر می شدند. این مشکلی است که باید به آن توجه شود ، وقتی باشگاه ها دچار چنین مشکلات مالی می شوند که مشکل از ناحیه من قمری نیست! باشگاه های پیشگامان، پتروشیمی، شهرداری و ... از امتیازی مشابه تیم های قزاقستان استفاده نکرده اند. برای ثبت امتیاز تنها تیم ملی امتیاز کسب نمی کند بلکه باشگاه ها ابزاری هستند برای کسب امتیاز و بالا بردن رنکینگ تیم ملی در آسیا و جهان. وی در خصوص اینکه آیا همین امتیازات کسب شده را مرهون حضور تیم سپاهان در تورهای آسیایی هستند یا خیر نیز؟، بیان داشت: این طور نیست که تنها باشگاه سپاهان امتیازات زیادی برای ما کسب کرده باشد. این باشگاه در مجموع ۸۰ تا ۱۰۰ امتیاز گرفته. بیشتر امتیازات کسب شده ما در مسابقات قهرمانی آسیا، قهرمانی کشور داخل ایران، تور ایران - آذربایجان و سه چهار مسابقه ای که سپاهان و دیگر رکابزنان در آن حاضر بودند بدست آمده است. برنامه ای برای کسب سهمیه پیست نداشتیم رئیس فدراسیون دوچرخه سواری پیرامون اینکه « آیا شانسی برای کسب سهمیه پیست هم داریم یا خیر»، هم بیان داشت: ما دیگر برای کسب سهمیه پیست شانس نداریم اصلا از ابتدا هم برنامه ای برای کسب این سهمیه نداشتیم. مسابقات پیست شرایط متفاوتی نسبت به جاده دارد. در جاده همه تیم و رکابزنان شرکت می کنند تا همه باهم یک امتیاز بگیرند اما در پیست هر کسی برای خودش امتیاز کسب می کند و این فرق این دو رشته است. ما در سالیان گذشته در رشته دانهیل محلی از اعراب نداشتیم اما الان در آخرین رنکینگ آسیا زنجانیان نفر اول شده است. در کراس رکابزنان ما شرایط خوبی داشته و اول تا سوم و در جاده دوم آسیا هستند. در تریال به تازگی صاحب مدال خوب شدیم. در بی ام ایکس برای اولین بار نماینده ما در رقابت های قهرمانی آسیا شرکت کرد و هر چند یازدهم شد اما شروع خوبی بود چرا که ما در قاره آسیا قهرمان جهان داریم و در شرایطی به مصاف رقبای خود رفتیم که هنوز زیر ساخت های این رشته در کشور مهیا نشده است. لبه خالی دوچرخه سواری را نبینند وی در مورد تفاوت شرایط دوچرخه سواری کشورهای آسیایی با ما نیز تصریح کرد: باید دید کشورهای دیگر چه امتیازاتی دارند که ما نداریم و چطور صاحب موفقیت می شوند و چه کار می کنند که ما انجام نمی دهیم! کشورهای هنگ کنگ، چین، قزاقستان، مالزی، کره جنوبی، ژاپن و ... چه کاری انجام می دهند؟ ما الان سه پایگاه جهانی در سطح قاره آسیا داریم که به نوعی بهترین امکانات فدراسیون جهانی همچون مربی، تجهیزات و ابزار در قاره آسیا را دارند. این پایگاه ها دارای بهترین امکانات و تجهیزات بوده و خود فدراسیون جهانی از آنها حمایت می کند. ما هم می توانیم از این امکانات استفاده کنیم اما در حال حاضر این سه پایگاه تبدیل به محلی برای ارزیابی کشورهای دیگر همچون ما شده است. آنها ورزشکاران ما را آنالیز می کنند و به نوعی در نهایت به نفع خودشان برنامه ریزی و استفاده کنند. این مسئله تنها به سود کشورهای میزبان است. هندوستان چطور  در این چند سال به چنین جایگاهی در دوچرخه سواری رسیده است؟ مگر آنها چطور تمرین می کنند که ما انجام نمی دهیم؟ در حالیکه ما لیگ پویایی داریم اما آنها نه! تنها عامل آن گرفتن امتیاز راه اندازی یک  کمپ جهانی به واسطه داشتن یک پیست چوبی مناسب است که ما این پیست را نداریم! با این شرایط همیشه نباید لبه خالی دوچرخه سواری را از ناحیه شرایط منفی ببینیم و قسمت های مثبت را ببینیم. در چنین شرایطی به جای موفقیت در بخش پیست، عملکرد ما در بخش کوهستان و دیگر رشته ها بهبود یافته است. آن وقت برخی می گویند نتایج ما در برخی رشته ها شانسی و دیمی است! موفقیت های ما در تریال را نمی بینند! آن وقت اگر تریال که رشته غیر المپیکی به مسابقات نرود، می گویند من قمری به عنوان رئیس تریال آسیا چرا تیم را به مسابقات نفرستاده یا چرا مدال نمی گیریم؟ اما چطور است که موفقیت های امروز ما را نمی بینند! اگر عملکرد یک فدراسیون را می سنجند باید تمام جوانب آن را بسنجند.  براساس قد و قواره خودمان در جهانی سهمیه گرفتیم  قمری با بیان اینکه متاسفانه رسانه ها و اهالی این رشته به کسب سهمیه المپیک ما توجه نکردند، گفت:  بالاخره  باید به این مسئله توجه کرد که قبلا به ما براساس چه معیارهایی و براساس قد و قواره خودمان در آسیا سهمیه می دادند و حالا در حد جهانی این سهمیه داده شده است آن هم در شرایطی که تیم ما در رده تیم های مطرح اروپایی و جهانی که سطح علمی و کارآیی آنها بهتر از ماست سنجیده شده است و حداقل جزء کشورهای هستیم که توانسته ایم در این شرایط سخت یک سهمیه دریافت کنیم. افزایش قیمت دوچرخه از ۲۰ به ۱۸۰ میلیون تومان! رئیس فدراسیون دوچرخه سواری به مشکلات اقتصادی کشور و مصائب خرید تجهیزات این رشته نیز اشاره کرد و بیان داشت: رشته دوچرخه سواری به نسبت دیگر رشته ها شرایط بسیار متفاوتی دارد. دوچرخه ای که قبلا ۲۰ میلیون تومان بوده الان باید ۱۸۰ میلیون تومان خریداری شود. هر حلقه لاستیک چرخ ما قیمت اش به دو میلیون رسیده، لباس و کلاه و بقیه ابزار هم به همین ترتیب. قبلا تعداد رشته های ما محدود به پیست و جاده بود اما الان ما شاخه های متفاوتی از این رشته را چون کوهستان، تریال، بی ام ایکس دنبال می کنیم و شرایط را برای موفقیت آنها در حد خودمان مهیا کرده ایم. به هر حال ما توقعاتی در پیست داریم که باید آنها را انجام دهیم تا بتوانیم به موفقیت برسیم. انتقاد از عملکرد دانشور وی با بیان اینکه البته نباید فقط برخی مسائل را به مجموعه فدراسیون برگرداند، تصریح کرد: ما در پیست از برخی ورزشکاران انتظاراتی داریم که باید به آن توجه کنند. برخی ورزشکاران ما این روزها به جای تلاش کردن بیشتر به حواشی پرداخته و تمرین نمی کنند. دانشور این روزها به حواشی زندگی بیشتر می پردازد و به مسائل تمرین نمی پردازد و چند صباحی با منابع مالی که می گیرند روزگار خود را سر می کنند. ایشان بعد از بازیهای آسیایی عملکرد شان روز به روز بد و بدتر شده؛ بعد از بازیهای آسیایی امکانات خوب، اردو خوب، تجهیزات و مربی و دوچرخه خوب در اختیار وی قرار دادیم اما ظاهرا برخی ورزشکاران ظرفیت برخی عناوین  و مقام را ندارند و می روند زیر سایه آن عنوانی که کسب کرده و شرایط خوب خود را از دست داده ه اند. برخی از ورزشکاران باید بدانند که در بعد قهرمانی شرایط خود را از دست داده و باید در تمرینات و شرایط خود تجدید نظر کنند چرا که ورزشکاران کشورهای دیگر معطل دیگران نیستند و تلاش خود را بیشتر انجام دهتد.  یک شبه نمی توان اسطوره دوچرخه سواری ساخت فمری در ادامه به برنامه های استعدادیابی در این رشته پرداخت و اظهار داشت: ما هم باید بدانیم که در برخی رشته ها اسطوره های داشتیم که یا به دلایلی از مجموعه دوچرخه سواری کنار رفته اند یا بازنشسته شده اند. ما باید برای جایگزینی آنها کار استعدادیابی را به طور جدی پیگیر باشیم. برای کار استعدادیابی باید فرصتی در فضای رسانه ای و مدیریتی داده شود تا بتوانیم چند سالی روی این جوان ها و استعدادها وقت بگذاریم. برای اینکه بتوانیم اسطوره ای پیدا کرده و بسازیم نیاز به زمان بیشتری داریم و نیاز به این هست که  یک تغییر نسل دوچرخه سواری اتفاق بیافتد که یک شبه نمی توان در این بخش معجزه کرد  و این در حالی است که فضای مدیریت و رسانه ای ما نتیجه گراست. در بخش دوچرخه سواری بانوان سالها زحمت کشیده شد و حالا کم کم در حال نتیجه گرفتن هستیم. در کوهستان هم روند به همین شکل بوده ما سالها با یک مربی خارجی کار کردیم تا شرایط مان ایده آل شود و همین روند هم در بخش پیست و جاده نیاز است تا شاهد یک تحول باشیم. وی ادامه داد: در حال حاضر ۱۰۰ ورزشکار در بخش پیست، کوهستان و جاده در بخش پسران و دختران استعدادیابی شده اند که به تهران فراخوانده شده اند. رکابزنان و جوانان های خوبی داریم که در این چند سال شناسایی شده اند. آنها را آورده ایم و با برنامه روی آنها تمرکز می کنیم و قصد داریم کادر فنی که با این رکابزنان کار می کند را تقویت کنیم و افراد با تجربه ای را در کنار آنها قرار دهیم و با این نفرات مستعد کار استعدادیابی را ادامه می دهیم.   برای باقی ماندن در کورس رقابت مربی خارجی می خواهیم رئیس فدراسیون دوچرخه سواری با بیان اینکه در برخی رشته ها باید واقعیت ها را قبول کنیم، گفت: در پیست که یکی از تکنیکی ترین رشته های دوچرخه سواری است که بیشترین مدال در المپیک و بازیهای آسیایی در آن توزیع می شود و کشورها هم به تناسب همین مسئله سرمایه گذاری زیادی روی آن انجام می دهند. اکثر کشورهای آسیایی چون کره جنوبی، ژاپن و مالزی سراغ مربی سطح بالا رفته اند و به همان تناسب هم انتظارات شان سطح بالاست. ما با مربی داخلی خودمان با کمترین مبلغ قرارداد میبندیم و انتظارمان هم باید براساس همان مبلغ اندک باشد. باید بدانیم مربی ما نیاز به تجربه بیشتر و حضور در کنار مربیان سطح بالا دارند و باید به بچه ها هم این فرصت را بدهیم. در پیست حد و اندازه کادر فنی همین هست، شاید در جاده بهتر باشیم. در کوهستان هم یک مربی خارجی آوردیم و چند سالی از حضورش استفاده کردیم و حالا نتیجه گرفته ایم. اول توجه به موضوعات در بخش استعدادیابی و جوان هایی که در این چند سال شناسایی شده و در اردوها آورده ایم و بعد اینکه از حالا به بعد با کادر فنی با تجربه تری برای این نفرات کار را ادامه می دهیم.  ما در ۹ ماه سال آینده هیچ رویداد جدی نداریم چرا که مسابقات اصلی جاده و پیست تمام می شود و تنها مسابقه جاده را برای المپیک پیش رو داریم. این فرصت خوبی است تا بتوانیم در ما بقی سال روی این جوان ها کار کنیم و برنامه ریزی خوبی روی استعدادهایی که پیدا کرده ایم انجام دهیم. اما در نهایت اگر بخواهیم در کورس رقابت با کشورهای مطرح باشیم قطعا نیاز به حضور یک مربی خارجی داریم.  چه زمانی نام نماینده ایران در المپیک مشخص می شود؟ «تکلیف  تنها نماینده ما بخش جاده المپیک ۲۰۲۰ چه زمانی مشخص می شود؟»، وی این طور پاسخ داد: قطع به یقین رکابزنان در رقابت های پیش کار سنگین و طاقت فرسایی دارند. همه می دانیم که  دوچرخه سواری رشته ای است که افت و خیزهای زیادی دارد. در بخش فنی و در شرایط تمرینی و مسابقه ای هم می دانیم که اتفاقاتی بیخ گوش ورزشکار هست لذا تا فرصتی که داریم تلاش می کنیم بهترین نفر را برای حضور در المپیک ۲۰۲۰ معرفی کنیم. از الان به بعد برنامه ما برای حضور و کسب سهمیه المپیک در بخش کوهستان است. در پایان امسال مسابقات قهرمانی کوهستان آسیا را در تایلند را داریم و اردوهای خود را به طور جدی برای این مسئله برنامه ریزی می کنیم. تلاش می کنیم در مسابقات آسیایی بخش جاده و پیست حضور کیفی داشته باشیم و به سمت و سوی جوان هایی برویم که آتیه ای دارند چرا که باید جدا از حفظ نتیجه نگاه بیشتری روی بحث جوانگرایی داشته باشیم.