همنوا / سحر فکردار: شعله‌های آتش درِ ورودی آپارتمان را مسدود کرده بود و مرد جوان و دخترش راهی برای فرار نداشتند.  تنها راه نجات عبور از میان شعله‌های آتش بود و در این شرایط ۲ آتش‌نشان فداکار جانشان را به خطر انداختند تا پدر و دختر را از مرگ حتمی نجات دهند.

حدود ساعت ۲۰:۳۷ هشتم اردیبهشت سال گذشته بود که ساکنان کوی فردوس تبریز متوجه شعله‌های آتش شدند که از طبقه اول ساختمانی ۷طبقه در این منطقه زبانه می‌کشد. ماجرا به آتش‌نشانی گزارش شد و طولی نکشید که نخستین تیم اطفای حریق در محل حاضر شد. کانون آتش‌سوزی، آپارتمانی در طبقه اول بود شعله‌های آتش باعث شده بود که دود غلیظی به سرعت، بقیه طبقات را پر کند. با حضور تیم‌های کمکی، آتش‌نشانان ۲ گروه شدند. گروه نخست به جدال با شعله‌های آتش پرداختند و دومین گروه در همان دقایق اولیه موفق شدند حدود ۲۰ نفر از ساکنان این ساختمان را از آنجا خارج و به محیطی امن منتقل کنند.

عملیات در طبقه اول 

گرچه بیشتر اهالی ساختمان از خطر دور شده بودند، اما در طبقه اول، مردی به همراه دختر ۱2 ساله‌اش در آپارتمانشان گرفتار شده و راهی برای فرار نداشتند. این آپارتمان کانون اصلی آتش‌سوزی بود. جایی که ریختن مواد سریع‌الاشتعال در آنجا باعث ایجاد آتش‌سوزی شده بود و محل آتش‌سوزی به‌گونه‌ای بود که مسیر ورود به داخل آپارتمان را مسدود کرده بود و پدر و دختر قادر نبودند خودشان را از این مهلکه نجات دهند.

در این شرایط تیم اصلی جست‌وجو و نجات وارد ساختمان شدند. آنها وقتی به طبقه اول رسیدند، با چنان آتشی روبه‌رو شدند که ورود به داخل ساختمان را برای هر کسی غیرممکن ساخته بود. با این حال آتش‌نشانان فداکار دل به آتش زدند تا خودشان را به پدر و دختر گرفتار برسانند.

آنها با عبور از میان آتش وارد آپارتمان شدند. دود غلیظی اما فضا را پُر کرده بود و داخل آپارتمان به سختی قابل دیدن بود. در همین هنگام بود که با شنیدن صدای پدر و دختر، متوجه موقعیت آنها شدند و به سمت شان رفتند. آتش‌نشانان تلاش کردند این دختر و پدر را از آپارتمان خارج کنند، اما هنگام عملیات نجات یکی از آنها به نام صالح امانی دچار حادثه شد و از هوش رفت.

بقیه آتش‌نشانان اما به کمک او شتافتند و در نهایت و در جریان عملیاتی نفس گیر موفق شدند پدر و دختر را از مرگ حتمی نجات دهند و به بیرون از آپارتمان منتقل کنند. نجات‌یافتگان به بیمارستان منتقل شدند، اما این همه ماجرا نبود.

شبی که آتش، زندگی صالح را ربود

آتش‌نشان صالح امانی، جوانی حدودا ۲۸ ساله که به تازگی به استخدام آتش‌نشانی درآمده بود در این حادثه چنان آسیب و دچار مسمومیت استنشاقی شد که پس از انتقال به بیمارستان در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شد.

حالا صالح چشم و چراغ یک شهر بود و همه برای سلامتی‌اش دست به دعا شدند. همه خیال می‌کردند قوای جوانی و جرقه‌های روشن زندگی خیلی زود پسر جوان را راهی خانه و ایستگاه آتش نشانی محل خدمت‌اش می‌کند ولی انگار ضربه عدم اکسیژن‌رسانی به مغز در آن دقایق امداد رسانی به حادثه دیدگان آپارتمان کوی فردوس برای صالح خیلی جدی تر از این حرف‌ها بود.

او که مدتها در بیمارستان بستری بود و هر از گاهی مسئول و مدیری به عیادتش می رفت بالاخره با اعلام پزشکان و ادامه مراقبت‌های پرستاری راهی خانه شد تا در کنار خانواده و در پناه دعاهای خیر مادر بستری شود.

پسری با چشم‌های روشن

بیست و هشت سالگی برای هر اتفاقی، موعد مناسبی است. به موقع و به جا. شاید برای همین بود که چشم‌های روشن و عسلی صالح در تصویری که از روز نخست وقوع حادثه از او منتشر شد ، این طور برق می‌زند و لبخند رضایتش هر دل سنگی را به رحم می انداخت.

تصویری که در آن پسر جوان با لباس آتش نشانی و کلاه به بغل روی زمین و تکیه به یکی از همان ماشین های قرمز آتش نشانی در محل ایستگاه محل خدمت‌اش روی زمین نشسته و در سر نقشه فرداهای روشن خود را ترسیم می کند.

نگین سرخ ایثارگری بر پیشانی صالح

آتش پاد دوم بهنام اصلی‌زاده جانشین مدیرعامل سازمان آتش نشانی تبریز که عصر دیروز به ملاقات آتش نشان جوان رفته بود با بیان اینکه آتش نشان صالح امانی از جمله آتش نشانان غیور این سازمان بود گفت: فقدان وی در جمع آتش نشانان برای ما بسیار سخت است، چرا که حلقه مفقوده ای از توانمندی،عشق و ایثار در سازمان لمس می شود.

او ادامه داد: این آتش نشان با غیرت و ایثار شهروندی را از چنگال مرگ نجات داد و با ایثارگری خود نگین سرخی بر پیشانی درخشان آتش نشانان تبریزی شد.

اصلی زاده افزود: آماده هر گونه همکاری و تامین موارد مورد نیاز این آتش‌نشان و خانواده وی هستیم و برای این آتش نشان آرزوی سلامتی و برای خانواده معزز ایشان،آرزوی صبر داریم.

حالا پس از یک سال از آن حادثه تلخ جوان آتش نشان شباهت چندانی با آن تصویر روزهای نخست ندارد و انگار باید خیلی در چشمانش خیره شوی تا تشخیص دهی این همان جوانمرد ایثارگر شهر است.

او این روزها در خانه پدری و با نوازش‌های مادر روزگارش را سپری می‌کند. حالا همه در انتظار معجزه‌ای برای بهبود حال پسر جوان هستند. پسری که باید رخت دامادی به تن کند. دوباره راهی ایستگاه آتش نشانی شود تا شاید جان شهروندان بیشتری را از گزند حادثه نجات دهد.