از جمله داستان‌های مکتوم زندگی امام خمینی(ره) روایت سفر ایشان  به تبریز است. بعد از انقلاب اسلامی و به دلیل موقعیت ویژه امام، چندان امکان سفر و حضور در شهرهای مختلف برای ایشان فراهم نبود. به هرحال بحران مدیریت کشور در شرایط دشوار جنگ و وقایع بعد از انقلاب این فراغت را از بنیانگذار جمهوری اسلامی گرفته بود. اما در لابه‌لای خاطرات امام راحل، روایتی از سفر ایشان به تبریز موجود است. دوازدهم مرداد سال 1316 روزی بوده است که امام خمینی(ره) در سن 35 سالگی به همراه سه نفر از دوستان خود به شهر تبریز آمده‌اند. سند این سفر یادداشتی است که از ایشان و یارانشان در دفتر یادبود کتابخانه تربیت تبریز به جا مانده‌است. این یادداشت در صفحه 471 از جلد 21 صحیفه امام(ره) چنین آمده‌است: ‏‏«کتابخانه دولتی تربیت تبریز را با آقایان حاجی آقا روح الله و حاجی میرزا ابوالفضل‏‎ ‎‏نجم آبادی و آقا سید صادق لواسانی سیاحت و برای استفاده مطالب علمی و ادبی بهترین‏‎ ‎‏محل، و زحمات مدیر و مؤسسین آن را قابل تمجید و اعجاب یافتیم. الاحقر ابوالفضل نجم آبادی ـ سید صادق لواسانی ـ ابوالقاسم مجتهدی ـ ‏‎ ‎‏سید روح الله خمینی » دو نکته مهم از این سفر و یاداشت حاصل می‌شود نخست اینکه اهالی فکر و اندیشه به هر سرزمینی که سفر کنند، کتابخانه‌ها را یکی از مقاصد خود قرار می‌دهند. دوم ارزش و اهمیت کتابخانه تربیت تبریز که سال‌ها است که مانند اغلب اماکن مهم و تاریخی این شهر دچار سکوت و خمود شده‌است.  ‏    

دست‌خط حضرت امام خمینی(ره) در دفتر یادبود کتابخانه تربیت تبریز