ما خبرنگاریم آقای استاندار! ما تمام سال خطی نامرئی بین شما و مردم ایجاد می‌کنیم و تمام تلاش‌مان این بوده که این خط دو سویه باشد. شما و کارهایتان را به مردم نشان دهیم و صدای مردم را به گوش شما برسانیم. ما در طول این سال‌ها درباره شما و اعمالتان زیاد نوشته‌ایم. شما هم گاه توجه کردید و گاه نه! گاه جواب دادید و گاه نه! گاه مشکل را حل کردید و گاه نه! اما این بار قصه مثل همیشه نیست. این بار ما درباره تاخیر سرپا شدن مقبره‌الشعرا با شما حرف نمی‌زنیم یا درباره چرایی انتقال مدیران دانشگاه به استانداری با شما جر و بحث نمی‌کنیم. این بار همه چیز به جان آدمیان وابسته است. کرونا این نام منحوس و دردآور تیشه به ریشه جامعه ما زده و همه چیز، حتی لذت در آغوش کشیدن پدر و مادر و فرزند را از ما گرفته‌است. در طول روزهای گذشته تقریبا قریب به اتفاق خبرنگاران این شهر واسطه رساندن نارضایتی مردم از ورود مسافران به استان شدند؛ چه در رسانه‌های مکتوب چه در رسانه‌های تصویری. اما این اتفاق صورت گرفت و اکنون آذربایجان شرقی نزدیک به هزار بیمار قطعی کرونا دارد و احتمالا هزاران بیمار مخفی که ناقل ویروس‌اند. چند روز ابتدایی سال و تعطیلات باعث شد که مردم در خانه بنشینند. اما از پس فردا که ادارات و نهادهای مختلف دوباره شروع به کار می‌کنند. ما نگران کارمندان بانک‌ها هستیم که بعد ازپرستاران بیشترین فوتی را داشته‌اند. ما نگران کارمندان دادگستری هستیم که ارتباط بسیار زیادی با مراجعان دارند و و... البته نگران مردمی که برای حل مشکلات اداری خود به ادارات و بانک‌ها خواهند رفت.

 آقای استاندار شما رئیس یک دولت کوچک در یک مقیاس کوچکید و مسئولیت جان هرکس که از خانه خارج می‌شود تا به اداره‌ای برسد با شماست. مسئولیت جان خانواده‌ای که عزیز کارمندش مجبور است در معرض ویروس کرونا قرار بگیرد با شماست. شما که گفته‌اید «وضعیت آذربایجان شرقی نگران کننده نیست» مسئول جان کسانی هستید که این حرف را باور می‌کنند و از خانه خارج می‌شوند!

یک بار و برای همیشه محکم بیاستید و نامتان را در تاریخ ثبت کنید. بگذارید آیندگان از شما به عنوان استانداری یاد کنند که جان مردم را به باز بودن ادارات و نهادها ترجیح داد، بگذارید بری نسل‌های بعد تعریف کنیم که استاندار وقت، سر بزنگاه توانست جان هزاران کارمند را نجات دهد و مردم را در خانه‌های امن‌شان نگه دارد. نام‌ تنها چیزی است که از انسان خواهد ماند. ما امروز تصویری از حاکمان دادگستر پیشین در تالار استانداری نداریم اما نامشان در حکایت‌های این سرزمین سینه به سینه خواهد رفت. بگذارید نام شما هم به نیکی بماند.

لیلا حسین نیا