به گزارش همنوا، عابدین‌خرم به فاصله کوتاهی از بستری‌شدن در آذرماه، مجدداً از 12 دی در بیمارستان امام رضا (ع) بستری است. آن‌طور که در خبرها آمده، بیماری عابدین‌خرم نگران‌کننده نیست و ایشان فقط مختصری آنفولانزا گرفته‌اند. هر چند که عکس‌های محدودی که از وضعیت ظاهری ایشان منتشر می‌شود، چنین نمی‌نماید. وی به فاصله یک ماه، دو مرتبه در بیمارستان بستری بوده و این روند حالا به یک هفته رسیده‌ که برای بیماری‌ی چون آنفولانزا، کمی طولانی به نظر می‌رسد.

اخیراً معاون سیاسی وزارت کشور در گفتگویی، عنوان کرده که «عابدین‌خرم قرص و محکم است» و تا بهبودی ایشان، تراب محمدی، معاون سیاسی استاندار «تمشیت استان» را بر عهده دارد. گاه خبر از استعفای استاندار به گوش می‌رسد و گاه حتی خبرهای دیگر.

در چنین وضعیتی، روابط‌عمومی استانداری خبری منتشر کرده و نوشته استاندار آذربایجان‌شرقی، به مناسبت حمله تروریستی کرمان، پیام صادر کرده و چنین و چنان گفته. مردمی که می‌بینند استاندار، نای بلندشدن از تخت‌خواب بیمارستان را ندارند، چطور باور کنند که ایشان نشسته و با آن ادبیات سنگین، پیام نوشته است؟

آذربایجان‌شرقی مانند سایر استان‌های دیگر، در آستانه یک انتخابات مهم تاریخی است. در همین روزهای گذشته، مانور بزرگ 10 هزارنفری هلال‌احمر در تبریز برگزار شد. دی‌ماه، فصل بودجه‌بندی است و کمیسیون‌ها و کارگروه‌های تخصصی استانداری، نیاز مبرم به حضور و امضای شخص استاندار دارند. این موارد چیزهایی نیست که با راهکار تمشیتی و کدخدامنشی حل‌وفصل شود. این چه رفتار تحقیرآمیزی است که با تبریز و آذربایجان می‌شود؟ مگر دوره خان‌سالاری است که استان به صورت رتق‌وفتق و با مدیریت شفاهی و سرپایی مدیریت شود!؟ اگر استاندار به هر دلیل، قادر به حضور در سر کار نیست، شایسته است در اسرع وقت، وزارت کشور، نسبت به تعیین سرپرست استانداری اقدام کند. طبیعتاً این ضرورت مهم را باید نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی، پیگیری کنند، اما فضای انتخابات و های‌وهوی صلاحیت‌ها ظاهراً مجالی برای این امر مهم باقی نگذاشته‌است.

امیدواریم آقای عابدین‌خرم به لطف خدا، به زودی با صحت و عافیت به نزد خانواده خود بازگردند.

تکمیلی:

*** ساعتی پس از انتشار این یادداشت، وزیر کشور با صدور ابلاغی، تراب محمدی، معاون سیاسی اجتماعی استاندار آذربایجان شرقی را به عنوان مسوول هماهنگی و تمشیت امور استانداری این استان منصوب کرد. انتصابی که در آن اشاره ای به واژه سرپرستی نشده و تاکید بر همان مدیریت تمشیتی است.