به گزارش هم‌نوا، گفتگوی مدیر یکی از واحدهای دانشگاهی با ایرنا آذربایجان‌شرقی، از این قرار است که «نباید عملکرد ضعیف و منفی جریان های اصلاح طلبی و اصولگرایی به پای نظام نوشته شود. در ۲ دهه گذشته رقابت اصلی بین اصلاح طلبان و اصولگرایان بوده و هر ۲ طیف نیز نقاط مثبت و منفی داشته اند که این عملکردها باید به نام خود این جریان ها خلاصه شود.»

در خصوص صحبت‌های عجیب این فعال سیاسی، ذکر چند نکته ضروری است:

نخست این‌که در چهل سال گذشته، حاکمیت سیاسی و دولتی، یا دست اصلاح‌طلبان بوده، یا دست اصول‌گرایان و جریان سومی در کار نبوده‌‌است. تازه، همین دو طیف عمده سیاسی، با مفهوم و معیارهای کلان سیاسی،«حزب» نیستند، نام این دو جریان، مفهوم عامیانه‌ای است برای توصیف فضای سیاسی در ایران (عمدتاً در ایام انتخابات).

(حزب در مفهوم کلاسیک خود، شاخص‌هایی از قبیل پرورش نخبگان، برخورداری از رسانه‌های مستقل و حرفه‌ای، همراهی گروه‌های مردم‌نهاد و ده‌ها شاخص دیگر است که به صورت یکپارچه و مستمر ( نه فقط در ایام انتخابات) در کل نظام سیاسی، فعالیت می‌کند. این در حالی است که افراد هم‌حزبی در ایران، گاه در شهرهای کوچک بر سر افتتاح یک راه روستایی با هم اختلاف چندین ساله دارند!)

دو دیگر این‌که سخن ایشان، شعار ساختارشکن «اصلاح‌طلب، اصول‌گرا دیگر تمام شد ماجرا» را در پوشش تبلیغات انتخاباتی تکرار می‌کند. نیت ایشان قطعاً خیر است، اما سهل‌انگاری در تبیین باعث شده از آن سوی بام بیفتند.

ایجاد شور انتخاباتی و آگاه‌سازی آحاد جامعه برای مشارکت سیاسی، از اهم امور است؛ اما این امر مهم، نباید به نادیده‌گرفتن قوه تحلیل مخاطب بینجامد.

سوم این‌که یک جستجوی ساده اینترنتی نشان می‌دهد که این استاد دانشگاه، در کل سال با مواضع اصول‌گرایی شناخته می‌شوند، و حالا عجیب است که شب انتخابات یادشان افتاده که از این طیف سیاسی برائت بجویند.

این فعال سیاسی، برای صدق سخن خود، قسم یاد کنند که به هیچ کاندیدای اصولگرایی رای نخواهند داد! در این صورت ما نیز همراه ایشان از چهره‌های «خسته و تکراری» عبور می کنیم و به نامزدهای تازه‌نفس و خلاق رای می‌دهیم.