به گزارش همنوا به نقل از فارس مشکلات فرهنگی جامعه امروز، ریشه در همین سطحی‌نگری‌ها و بی‌اطلاعی‌ها دارد. نمونه این آسیب را در استفاده مکرر معاون فرهنگی شهردار تبریز از واژه وارداتی و غربی «بِرند» می‌توان جست.

رهبر معظم انقلاب، سه سال پیش صراحتاً تاکید کردند که "بنده از این کلمه‌ «بِرند» خیلی بدم می‌آید" (دیدار با کارگران، اردیبهشت 1395) اما خب به هر حال، معاون فرهنگی شهرداری تبریز که باید در موشکافی از بیانات رهبری، یک قدم پیش‌تر از من و شما باشد، از این کلمه خوش‌شان می‌آید. نشان به آن نشان که از این واژه لوکس خارجی، در سخنرانی‌های خود بهره بسیار می‌گیرند. اخیراً گفته‌‌اند تلاش داریم تا جایزه صنایع‌دستی تبریز را به عنوان یکی از «بِرندهای تبریز» معرفی کنیم. در جایی دیگر گفته‌اند جشنواره‌های شهر از گذشته «تبدیل به بِرند فرهنگی و هنری» شده‌اند. در دوره درخشان تبریز2018 هم بر لزوم «برندسازی برای شهر تبریز» تاکید کرده بودند.

ظاهراً تشخیص این نکته که واژه فرنگی «Brand» فاقد محتوای معرفتی است و بیشتر معرّف ویژگی‌های کالازدگی، نوکیسگی تجمل‌گرایی و در کل مظاهر زرق‌ و برق دنیوی است، برای معاون فرهنگی شهرداری تبریز دشوار است.

رهبر انقلاب در همان دیدار درباره این واژه نامانوس، این‌طور روشنگری کردند: «شما می‌خواهی کارگر داخلی را بیکار کنی، کارگر بیگانه را بهره‌مند و برخوردار کنی برای پُز دادن! جنس‌های دارای نشان خارجی را [می‌آورند]، یک عدّه پولدار هم -پولدارهای نوکیسه‌ تازه‌ به‌ دوران‌ رسیده که متأسّفانه در کشور کم نداریم- دنبال نشانه‌ای خارجی‌اند؛ به قول خودشان برندهای خارجی. بنده از این کلمه‌ «برند» هم خیلی بدم می‌آید.»

صنایع‌دستی، ریشه در هنر دارد، هنری که از ویژگی‌های معنویت انسانی است. فرهنگ و هنری که تبدیل به «برند» شود، فضیلتی ندارد و اتفاقاً زنگ خطر اجتماع ایرانی و اسلامی است.

جامعه اسلامی و ایرانی از قرون شکوفایی فرهنگ و هنر، مبتنی بر «الگوسازی» بوده نه «برند». همین الگو بوده که در عین تنوع و تکثر، با یک جلوه‌ واحد در طول تاریخ، نمود داشته است.

تبریز، در زمره همین شهرهاست که در طول تاریخ یک شهر مولد در حوزه فرهنگ بوده و آثار و برکات هنری این شهر از نگارگری گرفته تا معماری و صنایع‌دستی، الگوی کشورها و شهرهای تاریخی مسلمان بوده‌ است.

مقصود از این یادداشت، مچ‌گیری از فلان مسوول یا سیاه‌نمایی مدیران شهری نیست. بلکه نشان‌دادن گوشه‌ای از مظلومیت سخنان رهبر معظم انقلاب است.

 کلماتی شبیه «بِرند» در ادبیات روزمره مدیران فرهنگی، کم نیستند. کلماتی که نشان‌ می‌دهند برخی مدیران، چقدر از معرفت نیازها و عمق چالش‌های فرهنگی شهر بی‌خبراند، اما سرسختانه اصرار دارند در عرصه مسوولیت باشند و خطابه بخوانند، تا حرف‌های‌شان «برند» سخنرانی‌های مدیریتی شود.