شهردار تبریز از تعامل با شورا و پاکدستی سخن به میان آورده و در افتتاح پل یک طرفه‌ای در حد پل قاری با نام پل و رمپ کاهش ترافیک از سهم ندادن به تک تک اعضای شورای شهر سخنی به میان نیاورده و نیز اشاره‌ای به نبود استخدام افرادی از بیرون مجموعه شهری در پست‌های کلیدی نکرده است.

املای نوشته نشده غلط ندارد و مدیریت شهری تبریز در مقایسه با دیگر کلان‌شهرها به علاوه انهدام یک رام قطار شهری در انجام ندادن پروژه‌های مهم چیزی کم ندارد!

شهر تبریز در مقایسه با دیگر کلان‌شهرها هم شاید از خیل پروژه‌های نیمه کاره مانده دوره قبل مثل میدان آذربایجان هم چیزی کم ندارد و البته به جای این همه، شهرداری به این حد از اعتماد به‌نفسی بی‌نظیر هم دارد.

در آخرین اظهارات شهردار کلان‌شهر تبریز پیرامون بازی تیم تراکتورسازی آورده شده است:« از رسول خطیبی خواستم وعده پرداخت پاداش برد الشارجه امارات را به بازیکنانش اعلام کند». 

از قرار معلوم وی به عنوان یک شهروند متمول از جیب شخصی خود می‌خواهد بذل و بخشش کند، چرا که قوانین شهرداری بدون اراده شورای شهر و رای جمعی آنها اختیارات لازم را نداده است. 

اصلا بعید است شهردار تبریز باشی و ندانی که بیرون از مجموعه شهرداری نمی‌توانی به احد‌الناسی پاداش از جیب بیت‌المال بدهی البته اختیاراتی هم هست که در تعریف قانونی از آن به عنوان «هبه» یاد می‌شود.

اسم این بذل و بخش از جیب خود را « شادباش» می‌گذاریم که قرار است دخل و خرجی به شهر نداشته باشد چون مبلغ اختیارات وی در حد 500 هزار تومان برای افراد حقیقی است و اگر به صورت گروهی بخواهد، می‌تواند 5 میلیون تومان از طرف شهرداری «هبه»کند و نه پاداش! 

از طرفی این مبلغ در خور افتخارآفرینی بازیکنان پرآوازه تراکتور خواهد بود و آن را قبول می‌کنند؟ 5 میلیون اگر تقسیم بر تعداد بازیکنان و مربی و عوامل بشود، چیزی دندانگیری به هر کدام از افتخارآفرینان تراکتور نمی‌رسد! 

به احتمال قوی وی مبلغ بسیار کلان و شادباش درخوری را در ذهن خود دارد و از جیب کریمانه خودش این مبلغ را هزینه خواهد کرد. فقط معلوم نیست این تصمیم شخصی چرا باید از درگاه اطلاع‌رسانی عمومی شهرداری جار زده شود؟ نکند شهردار تبریز خیال تراکتورسواری را در کنار صعود این تیم دارد؟

راندن تراکتور در شهر متداول نیست و به غیر از معدود کسانی که در کارهای ساختمانی و خدماتی به خدمت مشغولند، از عهده خیلی‌ها برنمی‌آید. 

اما اینکه که شهردار تبریز چرا می‌خواهد با داشتن مقام مدیریت ارشد شهری، تراکتور سوار بشود و از آمار توسعه فضای ورزشی و همت برای ورزش همگانی و قهرمانی چیزی نگوید، برای خیلی‌ها مبهم و عجیب است.

ایشان می‌تواند با تراکتور در وسط  میدان متروکه ورزشی همجوار فرهنگسرای بزرگ الغدیر طی طریق کند و ضمن شخم زدن زمین، چاره‌ای برای چمن‌های از بین رفته، بیاندیشد و یا به پاکی‌دستانی خیره شود که می‌توانستند بهتر از این کار کنند تا کمی گرد و غبار روزگار بر رویشان بیشتر نقش ببندد.