به گزارش همنوا به نقل از ایکنا، به نقل از روابط عموی دانشگاه تبریز، طی مراسمی با حضور حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمدعلی آل‌هاشم، نماینده‌ ولی‌فقیه در استان و امام جمعه تبریز، رئیس دانشگاه تبریز و سایر فعالان حوزه‌ نشر، امروز، ۷ تیرماه، کتاب «تذکره‌ نواب» رونمایی شد.

حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمدعلی آل‌هاشم، نماینده‌ ولی‌فقیه در آذربایجان شرقی، در این آئین اظهار کرد: تذکره به معنی یادآور شدن و بیدار کردن شخص غافل و یک منبع و مرجع برای آشنایی بیشتر با آثار، سبک زندگی و اشعار شاعرانی است که در بردارنده‌ ارزش‌های مهم تاریخی، فرهنگی و اجتماعی می‌باشد.

وی ادامه داد: با مطالعه‌ این قبیل کتاب‌ها می‌توان با آثار شعرا و سخنوران توانمند و بزرگی که صاحب دیوان نبودند، آشنا شد و به سیر تحول شعر و ادب فارسی از گذشته تاکنون پی برد.

آل‌هاشم، یادآور شد: می‌توان از طریق محتوای تذکره‌ها اوضاع تاریخی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی هر عصر را نیز شناخت. چراکه شعرا همانند یک آینه‌، اوضاع و احوال زمان خویش را بازتاب می‌دادند.

امام جمعه تبریز، در خاتمه با تاکید بر اینکه تذکره‌ها جزو مهمترین اسناد اجتماعی تاریخ ایران به‌شمار می‌روند، خاطرنشان کرد: بسیاری از آداب و رسوم از طبقات مختلف اجتماعی کشور از طریق تذکره‌ها قابل شناخت هستند و  کتاب «تذکره‌ نواب» نیز یک نمونه‌ی بسیار خوب برای شناخت وضعیت تاریخی، سیاسی و اجتماعی منطقه‌ی قره‌باغ است.

صفر نصراله‌زاده، رئیس دانشگاه تبریز نیز در این مراسم، با بیان اینکه دیپلماسی فرهنگی راهبردی مهم و تاثیرگذار برای ایجاد تعامل بین ملت‌ها به شمار می‌رود، گفت: این نوع دیپلماسی مهمترین ابراز برای توسعه‌ دیپلماسی سیاسی و اقتصادی با دیگر کشورها و ملت‌ها محسوب می‌شود و کتاب «تذکره‌ی نواب» نمونه‌‌ بارز دیپلماسی فرهنگی به‌شمار می‌رود.

وی ادامه داد: علم و دانش، به‌عنوان زبان مشترک بین تمامی ملت‌ها و کشورها، نقش مهمی در توسعه‌ و تعامل روابط با کشورهای همسایه مخصوصاً منطقه‌ قفقاز دارد و قفقاز با داشتن اشتراکات تاریخی، فرهنگی و دینی با مردم ایران، پاره‌ی تن ایران محسوب می‌شود.

نصراله‌زاده، در بخش دیگری از سخنان خود در خصوص کتاب «تذکره‌ نواب» گفت: این کتاب یک اثری ارزشمند برای انتقال ارزش‌های ادبی، مردم‌شناسی، فرهنگی و اجتماعی حوزه‌ی قفقاز است و چاپ این قبیل کتاب‌ها در دانشگاه باید تداوم داشته باشد.

محمدعلی پرغو، عضو هیأت علمی گروه تاریخ دانشگاه تبریز و رئیس موسسه‌ تاریخ و فرهنگ ایران نیز طی سخنانی در این آئین گفت: ایران با تاریخ پر فراز و نشیب خود، همواره در اثر تحولات سیاسی، نظامی و فرهنگی، دچار تغییر و دگرگونی شده و اتفاقات تلخ و شیرین زیادی در این سرزمین کهن به وقوع پیوسته است.

وی ادامه داد: مردم ایران در قرون گذشته در کنار ملت‌ها و اقوام زیادی زندگی کرده‌ اما بعدها به اجبار تاریخ راهش را از آن‌ها جدا ساخته‌ است؛ ولی با این وجود، همچنان فرهنگ، تاریخ و مذهب مشترک را با مردم پیرامون فلات ایران حفظ کرده که قفقاز یکی از مناطق است.

 پرغو، سرزمین قفقاز را جغرافیایی آشنا برای اغلب ایرانیان برشمرد و خاطرنشان کرد: مردم ایران قفقاز را سال‌ها به‌عنوان بخشی از وطن خود دانسته و تاریخ و فرهنگ ما با مردم قفقاز گره خورده است. بطوریکه مردم ایران و قفقاز سال‌ها تحت حکومت‌های واحد زیسته و در غم و شادی در کنار هم بوده‌اند.

این استاد دانشگاه تبریز، همچنین یادآور شد: شعرا و ادبای نامی و بزرگی چون نظامی و خاقانی که آثار ماندگاری به یادگار گذاشته و امروزه به‌عنوان شاهکار زبان و ادبیات فارسی محسوب می‌شوند، میراث مشترک ایران و قفقاز هستند.

عضو هیأت علمی گروه تاریخ دانشگاه تبریز با تاکید بر اینکه قره‌باغ  نقش برجسته‌ای در اعتلاء فرهنگی منطقه داشته و زادگاه ۱۰ها ادیب و شاعر بوده، اظهار کرد: سخنوران، ادیبان و شاعران زیادی ریشه در منطقه‌ی قره‌باغ و به‌ویژه شهر شوشا دارند که ملاپناه واقف، بانو خورشید ناتوان، آیت الله نخجوانی، آیت الله بادکوبه ای، آیت الله ایروانی و ... تنها نمونه‌ای از آنها به‌شمار می‌روند.

وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به گستردگی فعالیت‌های فرهنگی و ادبی قره‌باغ در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، افزود: حاصل این فعالیت‌ها رشد و پرورش ۱۰ها شاعر ترکی و فارسی گوی قره‌باغی است که مرحوم میرمحسن نواب‌ قره‌باغی در کتاب خود به نمونه‌ی اشعار تعداد زیادی از آن‌ها اشاره کرده است.

پرغو تاکید کرد: اهمیت کتاب تذکره‌ نواب تنها منحصر به بُعد ادبی آن نیست، بلکه این اثر از لحاظ آشنایی با تاریخ فرهنگی و اجتماعی منطقه‌ی قفقاز و به خصوص قره‌باغ حائز اهمیت است.

وی در خاتمه متذکر شد: موسسه‌ تاریخ و فرهنگ ایران با توجه به رسالتی که در خصوص معرفی و شناساندن آثار تاریخی و فرهنگی ایران زمین برعهده دارد و با تاکید بر اشتراکات دینی، تاریخی و فرهنگی و همچنین در جهت نزدیکی و همدلی هرچه بیشتر مردمان منطقه، تصحیح، بازنویسی و نشر این اثر را در دستور کار خویش قرار داد.