به گزارش همنوا به نقل از ایسنا، حجت‌الاسلام امیر عبدالملکی با تسلیت شهادت شیخ‌الائمه امام جعفر صادق(ع) در پاسخ به این سوال که چرا به ایشان رییس مذهب تشییع می‌گویند؟ اظهار کرد: شاید برای برخی این سوال به وجود آید که چرا به ایشان رئیس مذهب تشیع می‌گویند. در این رابطه باید به حدیث نبوی اشاره کرد که حضرت محمد (ص) خطاب به حضرت علی(ع)می فرمایند:«إنّ علیّا و شیعتَهُ هُمُ الفائزونَ یومَ القیامةِ؛علی و شیعیان او همان رستگارانِ در روز رستاخیزند.»

وی ادامه داد: شیعه به معنی پیروان حضرت علی (ع) است. حضرت محمد(ص) می‌فرمایند: قوم برادرم موسی پس از ایشان به ۷۱ فرقه تقسیم شد و قوم برادرم عیسی پس از ایشان به ۷۲  فرقه و پیروان من به ۷۳ فرقه تقسیم می‌شون.د از این بین تنها طایفه حقیقی، شیعیان علوی هستند.

این استاد حوزه و دانشگاه با طرح این سوال که بر این اساس چرا به ما شیعیان علوی، حسنی و یا حسینی نمی‌گویند؟ تاکید کرد: زحمات زیادی از سوی امام علی (ع)،امام حسن (ع) و یا امام حسین (ع) و امام سجاد(ع) صورت گرفته و در روایات داریم که «إنَّ الاسلامَ بَدَؤُهُ محمدیٌّ و بَقاؤُهُ حسینیٌّ». اما دلیل اینکه ما را شیعیان جعفری می‌نامند چیست؟ چه اتفاقی در این مقطع زمانی رخ داد که شیعیان را به این امام همام می شناسند.یکی از معضلاتی که در عالم برای مکاتب، مذاهب، ادیان و فرق به عنوان یک تهدید از آن یاد می‌شود تئوری جایگزین است. بعد از  رسول اکرم(ص) یک مکتبی در جعل حدیث و روایات به وجود آمد و آن، منع روایت از حضرت رسول (ص) بود. این اتفاق از شب رحلت ایشان رخ داد که اوج آن در زمان پنج سال خلافت امیرالمومنین علی (ع) بود.

وی گفت: این اتفاق تقریبا تا یکصد سال به طول انجامید. در زمان خلافت بنی‌امیه آنها تمام مسلمین را از بیان آیات قرآنی و روایاتی که مد نظر خودشان نبود منع کرده بودند. در واقع اگر روایاتی به جز آنچه خودشان مدنظرشان بود نقل می‌شد کمترین جرمش زندان و مرگ بود.

عبدالملکی تاکید کرد: در طول این  ۱۰۰ سال ابوقریب‌ها و ابن شهاب‌ها که قلم به موضع‌های بنی امیه بودند در یک حرکت از پیش تعیین شده که مدیریت آن با مخالفین امیرالمومنین علی (ع) بود در این راستا حرکت کردند. حکومت افراد تاثیرگذار قبایل و افرادی که باسواد بودند را جمع و  از آنها می‌خواست به جعل احادیث به نفع حکومت بنی‌امیه بپردازند. هرجایی در احادیث فضایل اهل‌بیت(ع) بیان می‌شد برای مثال فضایل امام علی(ع)، آن را منتسب به معاویه و بنی‌امیه می‌کردند.

وی گفت: در طی حدود ۱۰۰ سال این حرکت رخ داد و تمام فضایل و معارف اهل‌بیت(ع) و ناب اسلام از اذهان دور شد و این روند تا زمان امام باقر(ع) و امام صادق(ع) به طول انجامید. در زمان امام صادق(ع) و امام باقر (ع) با یک حرکت علمی بزرگ از سوی این دو امام رو به رو هستیم.امروز می‌بینیم که ۷۰درصد از  روایت‌های شیعیان از امام صادق (ع) است.

این خطیب دینی گفت: امام صادق(ع) از یک مقطع مهم زمانی که خلافت بنی‌امیه به بنی‌عباس تغییر می‌کرد و در این حین که حکومت بنی‌امیه درگیر جنگ‌های داخلی بود امام از این فرصت حسن استفاده را کرده و اقدام به تربیت شاگرد کردند. در این زمان امام صادق(ع) با تربیت چهار الی دوازده هزار شاگرد راه را بر شائبه‌ها بست و نیاز جامعه را مطالبه کرد. زیربنای اصلی و زیرساخت دقیق برای جامعه اسلامی در همین زمان شکل گرفت و در همین برهه شاهد تربیت و ترویج مفسر و معلم قرآن هستیم. به همین دلیل شناسنامه دار شدن ما را منتسب به امام صادق (ع) می‌دانند.