سید ابراهیم ابراهیمی از چهر‌ه های فعال سیاسی و اجتماعی تبریز است. او تحصیلات خود را در تبریز و هند تا مقطع دکتری مدیریت منابع انسانی ادامه داده‌است. تدریس در دانشگاه‌های مختلف، مشاور وزیر اقتصاد و امور دارایی، رئیس مرکز آموزش و پژوهش سازمان تبلیغات اسلامی، معاون پژوهشی سازمان تبلیغات اسلامی، رئیس پژوهشکده باقرالعلوم، حضور در مرکز پژوهش‌های مجلس، معاون اجرایی رئیس مجلس، معاون امور قانون‌گذاری مجلس، نماینده دولت در صحن علنی و کمیسیون های تخصصی مجلس، رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در جمهوری آذربایجان از جمله فعالیت‌های او در سال‌های حضور در عرصه اجرائی است.

به عنوان کسی که سال‌ها در تعامل با مجلس بودید فکر می‌کنید خانه ملت مشکلاتی دارد؟

در مجلس خلاهایی از جانب نمایندگان می‌دیدم. متاسفانه اکثر نمایندگان بعد از آمدن به مجلس به وظایف نمایندگی نمی‌رسند. در مجلس ما در هر دوره با این که بیش از 200 نفر نماینده دارد، فقط50، 60 نفر مجلس را اداره می‌کنند. معمولا 60 یا 70 نفر غایب هستند؛ یا در ماموریت هستند یا مریض‌اند یا مرخصی استحقاقی گرفته‌اند. در میان تعدادی که در مجلس حضور می‌یابند، افرادی که فعال و تصمیم‌گیر باشند و حضور فیزیکی معنی‌دار داشته باشند حدود 50، 60 نفر است. از آذربایجان شرقی 19 نماینده و از شهر تبریز 6 نماینده در مجلس داریم. من معتقدم که این 6 نفر نماینده تبریز و 19 نماینده استان آذربایجان شرقی اگر به صورت تخصصی وارد قانون‌گذاری شوند و در چارچوب وظایف نمایندگی مجلس فعالیت کنند، هم در سراسر کشور تاثیر می‌گذارد هم در استان خودمان. ما نباید در میان نمایندگان به جای همگرایی شاهد واگرایی باشیم. نباید فعالیت‌های یکدیگر را خنثی کنند. با توجه به این که من در امر قانون‌گذاری به عنوان نماینده دولت و معاون تقنینی معاونت امور مجلس در فنی‌ترین مسائل قانون‌گذاری و اعلام نظرها در تریبون مجلس حضور داشتم، از نزدیک فعالیت‌های نمایندگان را می‌دیدم و بررسی می‌کردم و احساسم این بود که حضورم در مجلس می‌تواند به وزن نمایندگان تبریز و استان آذربایجان‌شرقی اضافه کند و یا حداقل کم نکند.

جایگاه نمایندگان تبریز و استان را در مجلس چگونه می‌بینید؟

وزن 6 نماینده تبریز و 19 نماینده آذربایجان‌شرقی بعد از نمایندگان تهران در مجلس بی‌نظیر است. بعد از نمایندگان تهران بیشترین انتظارات از نمایندگان تبریز است. شما به هیئت رئیسه نگاه کنید هیچ استانی پیدا نمی‌کنیم که همزمان دو نفر در هیئت رئیسه عضو باشد الا تبریز. این وزن نمایندگان تبریز را نشان می‌دهد. لذا به جهت جایگاهی که شهر تبریز در میان سایر شهرها دارد، به تبع آن نمایندگان تبریز باید وزین باشند. تاثیرگذاری نماینده فعال متخصص کاردان در مجلس هم برای استان و هم برای کشور مهم است. مقام معظم رهبری هر سال روز مجلس با نمایندگان دیدار می کنند. همیشه چند مطلب را تاکید می کنند. یکی از آنها این است که می‌فرمایند تا چشمتان را ببندید و باز کنید 4 سال تمام می‌شود لذا کار کنید. دوم این که همه مکلف‌اند به قانون عمل کنند. در کنار این، مجلس باید قانونی تصویب کند که قابلیت اجرا داشته باشد. سوم هم این که نمایندگان نباید فقط به استان خود فکر کنند که ما هر بودجه و امکانات داریم به استان خود ببریم. اگر مصالح تمام کشور را در نظر بگیرید و قانون‌گذاری کنید، نفع آن به استان خودتان هم می‌رسد. به عنوان نمونه شاید یکی از گلایه‌های جدی من از این دوره مجلس این است که مقام معظم رهبری چند سال است که بحث اقتصاد مقاومتی را مطرح می‌کنند. شعار سال 98 بحث رونق و حمایت از تولید است. چند درصد قوانین ما به تولید مربوط می‌شود؟ اگر این مشکل تولید در سراسر کشور حل شود در استان ما هم حل می‌شود. اگر مشکل تولید حل شود، مشکل اشتغال ما هم حل می‌شود. الان بیکاری زیاد است چون اکثر تولیدات ما متوقف شده است. اکثر کارخانجات و بنگاه‌های تولیدی با تمام ظرفیت کار نمی‌کنند. در خوشبینانه‌ترین حالت می‌گویند با 50 درصد ظرفیت تولید می‌کنیم. در این دوره نمایندگان نمی‌توانند بهانه بیاورند که تعدامان کم بود. من معتقدم 6 نفر نماینده تبریز اگر هم فکر باشند، نه لزوما هم جناح؛ و تخصصی کار کنند و هم گرایی داشته باشند، می‌توانند در مجلس مطرح شوند و مهم ترین مسائل و مشکلات کشور را حل کنند. مشکلات کشور که حل شود مشکلات استان هم داخل آن حل می‌شود.

چرا فکر می‌کنید حضورتان در مجلس تاثیرگذار خواهد بود؟

کسانی که سوابق مرا می‌دانند، پیشنهاد کردند که بودنم در مجلس می‌تواند مفید باشد. تجربه من در امر قانون‌گذاری از دلایل آنان است. البته این را هم خاطرنشان کنم که خدمت فقط در مجلس نیست که بگوییم اگرمن به مجلس بروم خدمت خواهم کرد و اگر نروم نه. اگر کسی قصد خدمت داشته باشد، هرجایی باشد خدمت خواهد کرد ولی محل هم تاثیر گذار است. در مجلس بیشتر می‌توان به مردم خدمت کرد. از خداوند می‌خواهیم این توفیق را عطا کند تا بتوانیم به قصد خدمت و به قصد خدمت قربت الی الله و نه به قصد توقع در مقابل خدمت، خدمت گذار مردم باشیم.

چرا فکر می‌کنید در میان 6 نماینده تبریز همگرایی وجود ندارد؟

یکی از دلایل آن که من از مشاهدات خود برداشت کرده‌ام این است که از میان نمایندگان اکثرا و نه همه، تمام جهت‌گیری‌ها، رای‌ها و صحبت‌هایشان این است که دوره بعدی بتوانند رای بیاورند. فقط می‌خواهند حرفی بزنند که کسانی که بهشان رای دادند و حتی کسانی که به رای ندادند خوششان بیاید و دوره بعدی به آن‌ها رای بدهند. یک جاده کشیده می‌شود. نقطه شروع این طرح 20 سال پیش است. جدید نیست. پروژه دولتیست. الان می‌خواهد به نتیجه برسد، تمام نمایندگان می‌گویند کار من است. چرا؟ چون قصد رای‌آوری است. تلاش می‌کنند در مجلس پشت تریبون جوری حرف بزنند که همه تحسین‌شان کنند. وظیفه نمایندگی حمایت از طرح‌های مجلس و لوایح دولتی است که به نفع نظام باشد، وظیفه دوم صداقت در عمل است. برای مثال در موضوع شفافیت آرا نامه‌ای که عنوان می‌شود 165 امضا دارد ولی طرح فقط 50 رای می‌آورد! چرا؟! چون اسم امضاها مشخص است و جنبه تبلیغاتی دارد ولی اسم رای‌ها مشخص نیست و نماینده می‌تواند به عدم شفافیت رای دهد. اگر نماینده‌ای فقط قصد خودنمایی داشته‌باشد از وظایف نمایندگی که قانون‌گذاری و نظارت بر اجرای قانون است، غافل خواهد شد. اگر بخواهد به این فکر کند که چه کسی خوشش می‌آید چه کسی نه، معامله می کند. حداقل توقع و انتظار رهبری این نیست. این‌ که می‌گویید مصادیق همگرایی چیست؟ من می‌گویم اگر 6 نفر باهم باشند، بسیاری از مشکلات را می‌توانند حل کنند. البته اگر هر 6 نفر دنبال حل مشکلات باشند نه به دنبال رای آوردن برای دوره بعد. 19 نفر یا نه اگر سخت می شود 15 نفر در صحن علنی باهم باشند. قلبا باهم باشند و جدی باهم کار کنند؛ هرچه بخواهند می‌توانند انجام بدهند. این 15 نفر با سایر نمایندگان ارتباط‌هایی دارند. فقط 15 نفر نیستند، می‌توانند در صحن مجلس جمعی ایجاد کنند. این کار شدنی است و من در صحن مجلس شاهد چنین چیزی بوده ام. امیدوارم نمایندگان فقط وارد معامله نشوند. معامله به این معنی که ما متاسفانه هر سال در بحث بودجه در کمیسیون تلفیق که در همه‌شان هم حضور داشتم شاهد بودم که میَگفتند فلان کار را بکنید تا بودجه شما را فلان اندازه بکنیم. یا مثلا می‌گویند فلان فرد را در فلان پست بگذارید تا من از بودجه درخواستی شما دفاع کنم. نام این کار معامله است. حتی اگر توجیه استانی داشته باشد.به وزارت ایکس می‌گویند ما می‌خواهیم فلان مسئول استانی عوض شود در این صورت از بودجه شما حمایت می کنم. وظیفه نماینده این نیست.

ما چگونه می توانیم ذائقه مردم را تغییر دهیم که متوجه شوند وظیفه نماینده فقط تقنین و نظارت است؟

برداشت من این است که این نگرش نسبت به دوره‌های قبل رو به بهبود است. حداقل در مراکز استان و شهرهای بزرگ پرجمعیت این نگرش رو به اصلاح است. ولی در مناطق محروم خیر. در مناطق محروم برای این که مردم نیازهایی دارند، این نگرش اصلاح نشده است. مثلا گاز ندارند، راه شان آسفالت نیست، فاضلاب هایشان مشکل دارد. وقتی یک نفر هم به آن‌ها می‌گوید که من کمک خواهم کرد که مشکلات حل شوند باور می‌کنند. فارغ از اینکه این فرد اصلا وظیفه اش همین است. باید از طریق وزارت خانه‫های مختلف هاهنگ کند. این آگاهی سازی وظیفه رسانه ها، سازمان‌های فرهنگی و در راس آن صدا وسیما است. این نگرش غلط هرچند رو به اصلاح است ولی از بین نرفته و هنوز پا برجاست و بعضی نامزدها از این نا آگاهی و این نیاز سو استفاده می کنند.

گفته می شود که مجلس دهم از لحاظ نمایندگان آذربایجان شرقی ضعیف ترین دوره بود. آیا قبول دارید؟

من کل مجلس دهم را نسبت به مجالس قبل ضعیف می دیدم. من در اوایل مجلس دهم تا اسفند 92 در مجلس حضور داشتم. در دوره قبل رد صلاحیت از دو طرف وجود داشت کما اینکه هنوز هم هست. این که شورای نگهبان یک جناح را گرفته و سایر طیف ها را رها کرده نیست. رد صلاحیت از هردو طرف وجود داشت. اجازه دهید نام ببرم در تهران لیست امید آمدند و توقع و انتظار و ادعا داشتند که ما اکثریت را تشکیل داده ایم. در هر چهار سال اقای عارف به عنوان رئیس مجلس کاندید شد و رای نیاورد. دلیلش این بود که از میان خودشان هم به او رای ندادند. خودشان که هم قسم شده بودند و از خودشان میثاق گرفته بودند، عمل نکردند. در این چهار سال توقع و انتظار مقام معظم رهبری از مجلس، محقق نشد. نه در دولت بحث اقتصاد مقاومتی و نه در مجلس و دولت بحث تولید و رونق تولید محقق نشد. اکنون ما طیف اصولگرا و اصلاح طلب نداریم. هردو از بین رفته است اگر بگویید چه چیزی هست آن چیزی که رهبر فرمودند که نه اصول گرا نه اصلاح طلب من انقلابی ام. اسم این را هرچیزی می گذارید بگذارید. ما نه از اصولگرایان و نه از اصلاح طلبان یک عملکرد خاص و شاخص ندیدیم که بگوییم این بر دیگری ارجحیت دارد.