آنچه که از شبکه استانی یا شبکه سهند به یاد دارم چیزی نیست جز بخش اخبار شبانگاهی که آن بخش هم بیشتر برای پدر و مادرم جذابیت دارد و برای من هم شنیدن و گاهی دیدن آن می شود توفیق اجباری! اکثر شبکه‌های استانی و در رأس آن شبکه سهند برایم همواره با مرز ایده‌آل‌ فاصله‌های بسیاری داشته و حتی با شبکه‌های ملی تفاوت های فاحشی دارد که در بیشتر اوقات نمی‌تواند مخاطب جوان را جذب خود کند. نفرات تکراری برای اجرا، گرافیک ضعیف، سریال‌هایی با موضوعات و کادر تکراری همه برای نسل جوان از عواملی هستند که این شبکه را در گزینه آخر انتخاب قرار می‌دهد. برای بررسی تفاوت‌های شبکه‌های استانی و علت ضعف آنها، گفتگوی کوتاهی با «احسان محمدی» دکترای فرهنگ و ارتباطات داشتم که در ادامه می‌خوانید. احسان محمدی درباره تفاوت‌های شبکه استانی با شبکه ملی می‌گوید: یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های شبکه‌های استانی و شبکه ملی این است که نیروهای متخصص به محض پیشرفت در کار خود، عرصه را برای کار در شهرستان تنگ می‌بینند و برای پیشرفت و رسیدن به نقطه ایده‌آل به تهران مهاجرت می‌کنند. این کارشناس حوزه رسانه ادامه می‌دهد: اگر زمینه‌ای فراهم شود که نیروهای متخصصی که در تهران فعالیت می‌کنند با شرایطی مساعد به شهر خود بازگردند مسلماً تجربه فعالیت مرکز را به شهر خود انتقال می‌دهند و شاهد پیشرفت در شبکه خواهیم بود. محمدی یادآور می‌شود: در بسیاری از موارد در شبکه‌های استانی شاهد بازپخش سریال‌های شبکه‌های سراسری هستیم که اکثراً به دلیل گران بودن هزینه تولید و کمبود بودجه این اتفاق می‌افتد. از اینرو مخاطبان کمتری به دیدن شبکه های استانی رغبت دارند. وی خاطر نشان می‌کند: اگر مدیران شبکه‌ها برای رفع این مشکل در پی ساخت برنامه‌های تخصصی یا سرگرم کننده با نگاهی متفاوت و دور از کپی‌کاری باشند مسلماً هم مشکل کمبود بودجه برای تولید سریال رفع می‌شود و هم مخاطب ثابت بیشتر می‌شود. این کارشناس رسانه و مجری تلویزیون در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به خطوط قرمز و خود‌سانسوری در شبکه‌های استانی و اشاره به اینکه بسیاری از مدیران شبکه‌های استانی نگاه پایین به بالا دارند و بیشتر سعی می‌کنند رضایت مدیران بالادستی خود را جلب کنند تا جلب رضایت مخاطب، ادامه می‌دهد: از اینرو استان‌ها در برنامه سازی دچار خودسانسوری می شوند و اکثراً می خواهند وحدت ملی را حفظ کنند و به همین دلیل نگران تکثیر قومیت‌گرایی هستند. او در ادامه با اشاره به انتقاد از دستگاه‌های دیگر در شبکه استانی، می‌گوید: شبکه‌های استانی دست به عصاتر حرکت می‌کنند و مدیران دیگر را مورد نقد قرار نمی‌دهند. می‌توان گفت بزرگ‌ترین دلیل این حرکت محافظه‌کارانه کوچک بودن شهر و دوستی با مدیران سایر نهادهای دولتی است. این دکترای فرهنگ و ارتباطات با اشاره به نقص‌های موجود در شبکه‌های استانی اعتقاد دارد که در حال حاضر این شبکه‌ها رو به رشد هستند و سهمی هرچند کوچک در رشد گردشگری دارند. از اینرو باید از آنها حمایت شود تا تنوع زبان و فرهنگ قومیت ها بیشتر دیده شود. وی همچنین این شبکه‌ها را عامل پیوند قومیت‌های مختلف که به شهرها یا کشورهای دیگر مهاجرت کرده‌اند می‌داند و معتقد است که این رسانه در کنار رسانه‌های دیگر نوعی بازگشت به اصل برای افرادی است که از شهر و دیار خود دور هستند.