به گزارش همنوا، در آستانه ورود به سال جدید بازار خرید ماهی قرمز برای سفره هفت سین داغ می‌شود. به گفته برخی از کارشناسان ماهی قرمز در فرهنگ هفت سین ایران وجود نداشته و بعدها به آن اضافه شده است. ما به فرهنگ خود که با طبیعت گره خورده و کمترین آسیب را به آن وارد می‌کند افتخار می‌کنیم اما اکنون سال‌هاست که ماهی قرمز را وارد سفره‌های هفت سین خود کرده‌ایم و بسیاری از این ماهی‌ها قبل از لحظه سال تحویل در تنگ ماهی از بین می‌روند.

ماهی‌ قرمز از خانواده کپورماهی‌ها است که از نظر ظاهری هم شبیه کپورماهی اما کوچک‌تر است. خاستگاه اصلی این ماهی‌ها کشور چین است بنابراین برای کشور ما یک گونه وارداتی محسوب می‌شود البته که گاهی این ماهی‌ها را به اشکال ترکیبی و با رنگ‌های مختلف تکثیر می‌کنند تا به خاطر زیبایی بیشتر فروش آن‌ها افزایش یابد.

ماهی قرمز؛ دشمن گونه‌های بومی

امید صدیقی- کارشناس گروه آبزیان دفتر تنوع زیستی و حیات وحش سابق سازمان حفاظت محیط زیست- می‌گوید: ماهی قرمز قدرت تحمل سخت‌ترین شرایط محیطی از جمله آب‌های سرد و آلوده را دارد. ماندگاری بالای این ماهی در شرایط تنگ کوچک آب هم نشان مقاومت و سازگاری بالای این گونه است چون سایر ماهی‌ها درنهایت در فاصله یک تا دو روز در تنگ می‌میرند اما گاه می‌بینیم که تعدادی از ماهیان قرمز تا چندین ماه هم زنده می‌مانند.

وی می‌گوید: ماهی قرمز می‌تواند با حضور در آب‌های آزاد به دشمن گونه‌های ارزشمند و بومی کشور تبدیل شود و حیات و بقای آن‌ها را تحت تاثیر قرار دهد. ماهی قرمزها بسیار سریع تکثیر می‌شوند که به روش‌های جنسی و غیر جنسی است و حتی در آب آلوده هم می‌تواند زادآوری کند بنابراین میزان تکثیر این گونه مهاجم بسیار بالاست. از سوی دیگر نسبت به عوامل محیطی از جمله دما، شوری، PH و … مقاومت بالایی دارد. افزون بر این‌ها ماهی قرمز از آنجا که می‌تواند از تخم و لارو سایر آبزیان تغذیه کند؛ یک گونه تهاجمی به حساب می‌آید.

ماهی قرمزها می‌توانند حامل ویروس و باکتری باشند

علاوه بر اینکه ماهی قرمز گونه‌ای مهاجم محسوب می‌شود، می‌تواند حامل ویروس و باکتری‌هایی باشد که باعث آسیب رساندن به محیطی شود که در آن رها شده است. علاوه بر تاثیر منفی که بر کیفیت آن محیط دارد می‌تواند به گونه‌های موجود در آن محیط آسیب‌های جبران‌ناپذیری وارد کند.

صدیقی می‌گوید: ورود ماهی قرمز به محیط‌های آبی کشور از جمله تالاب‌ها، دریاچه‌ها و رودخانه‌ها باعث تهدید و نابودی گونه‌های بومی کشور، انتقال بیماری‌ها، کاهش کیفیت آب‌ها و تخریب زیستگاه‌های آبی کشور می‌شود. متاسفانه در حال حاضر تعداد زیادی از این گونه ماهی وارد تالاب‌های کشور از جمله شادگان، انزلی، چغاخور، آجی‌گل، آلماگل و بسیاری از رودخانه های کشور شده است.

برای جلوگیری از آسیب‌هایی که ورود ماهی قرمزها به آب وارد می‌کند، نباید ماهی قرمز را در آب‌های آزاد کشور، رودخانه‌ها، تالاب‌ها، دریاچه‌ها، دریاها و مخازن سدها رها کنیم و آن را در حوض‌های بسته داخل شهرها و محل‌های مشخص شده توسط شهرداری و محدوده‌های آبی که با محیط‌های آبی و آب‌های آزاد ارتباط ندارد؛ آزاد کنیم.