کنسرت کارگاهی و بداهه‌نوازی اکیپ با همت جوانان هنرمند شهر تبریز برگزار شد.

عصر روز پنجشنبه 17 مردادماه بود، زمان شروع کنسرت کارگاهی «اکیپ» را ساعت 6 اعلام کرده بودند. وارد حیاط کوچک و باصفای «باغ کتاب» شدم و سراغ کنسرت را گرفتم. ما را به سمت کافه باغ کتاب راهنمایی کردند. در همان بدو ورود با جمعیت زیادی رو به رو شدیم. صندلی ها پر شده بود و به سختی یکی دو صندلی خالی پیدا کردیم و نشستیم. رفته رفته تعداد جمعیت بیشتر می شد. گروه کنسرت هم در گوشه ای از کافه روی صندلی های کوچک چوبی مشغول کوک کردن سازهای خود بودند و گاه گاه صداهای کوک و ناکوکی از آن گوشه به گوش می رسید. جمعیت در همهمه بودند و یکی در میان نوشیدنی سفارش می دادند تا نوازنده ها کار خود را شروع کنند. ساز ها کم کم کوک شد و نوازنده ها آماده نواختن شدند. تا شروع برنامه سعی کردم اطلاعاتی درباره اعضای گروه به دست بیاورم. در گروه اکیپ؛ نوازنده تنبک و دایره علیرضا ولی پور، نوازنده تنبک، دف، دایره، سیما گنجه ای؛ نوازنده بندیر، شیکر، کوزه، باران، مسعود آهن پنجه؛ نوازنده فلوت، کیانوش صالحی؛ نوازنده گیتار، آیدین آقامحمدی و نوازنده کمانچه، مهدی شرقیان است. کافه کاملا پر شده بود و تعدادی هم سر پا ایستاده بودند. یکی از اعضای گروه برخاست و در مورد گروه توضیح داد: ما به تازگی اکیپی تشکیل دادیم که یک تیم با نیروهای جوان است. هدف اصلی آن اجرای برنامه های فرهنگی و هنری، مفرح، جدید و چالش برانگیز در سطح کافه های شهر تبریز است که هر فرد علاقمند به فرهنگ و هنر می تواند با هزینه بسیار کم از اجرای موسیقی های زنده نوازندگان جوان اکیپ بهره ببرد. شعار تیم ما «لطفا مراقب روحمان باشیم» است. از آن جایی که جای یک حرکت فرهنگی این چنینی را در سطح شهر تبریز خالی احساس کردیم، به فکر تشکیل این اکیپ افتادیم و اولین برنامه اکیپ را با چالش بداهه نوازی شروع خواهیم کرد. در ادامه این صخبت ها به توضیحات مهدی شرقیان، نوازنده کمانچه گروه، گوش سپردیم. او به طور اجمال در مورد بداهه نوازی صحبت کرد: معنی بداهه یا بدیهه در لغت نامه ها «ناگاه و نااندیشیده آمدن چیزی» آمده است. بداهه پردازی در هنر جایگاه والایی دارد و در هر یک از هنرهای هفتگانه به نحوی از انحا خود را نشان می دهد. ما در شعر بداهه سرایی داریم، در موسیقی بداهه نوازی و در بازیگری و هنرهای نمایشی هم بداهه پردازی بوده و هست و جایگاه ویژه اش همچنان محفوظ است. آن چه در موسیقی بداهه مطرح می شود، همان ناگاه و نااندیشیدگی است که بنا به «حال» نوازنده و حال جمع پرداخته می شود. با پایان توضیحات او و تشویق جمعیت، نوازندگان شروع به نواختن کردند. چند دقیقه ای در کمال آرامش به صدای زیبای سازها که تلفیقی از صدای کمانچه ، فلوت، گیتار، دف، تنبک و کوزه بود، گوش سپردیم. صدای آرام بخش و گوش نواز سازهای بداهه نوازان جوان برای دقایقی حال و هوای حضار را دگرگون کرد. بعد از اتمام اولین اجرا و تشویق حضار، در مدت کوتاه استراحت، همه در مورد اجرای زیبای نوازندگان گپ می زدند و اظهارنظر می کردند. به نظر می‌رسید این بداهه‌نوازی موردپسند همه واقع شده بود. دومین اجرا، دونوازی گیتار و ساز کوبه ای بود. گیتاریست گروه همزمان با نواختن، شروع به خواندن تصنیف قدیمی « لاله لر» کرد. ریتم شاد و دل‌نواز این آهنگ همه را به وجد آورده بود و حضار خواننده را همراهی می کردند. نوبت به اجرای پایانی رسید. این بخش شامل اجرای موسیقی بداهه در چارچوب موسیقی دستگاهی ایران (دستگاه سه گاه) با ترکیب سازهای کمانچه، تنبک، دف، باران و بندیر بود. این اجرا هم مثل دو اجرای قبلی بسیار خوب و گوش نواز بود. لذت و رضایت حضار از تشویق‌های مداوشان مشخص بود. جمعیت با حس و حالی خوب و بنا به آنچه که شعار اکیپ نیز هست با روحی آرام، بعد از ثبت عکس های یادگاری با نوازندگان اکیپ از کافه بیرون رفتند. داشتم فکر می کردم یک حرکت فرهنگی و هنری توسط جوانان هنرمند جامعه، چقدر می تواند در روحیات مردم تاثیر مثبت بگذارد.

فاطمه فرشباف