گروه : آرشیو
ایرنا نوشت: روابط تهران- پاریس در هفتههای گذشته که با اظهارنظر سیاسی و نسنجیده یک دیپلمات فرانسوی میرفت به تنش بیانجامد، به ناگاه با ابراز همدردی ایران با فرانسویهای غمگین از آسیب جدی کلیسای «نوتردام» در آتشسوزی تغییر کرد تا اهمیت دیپلماسی فرهنگی را در روابط دو کشوری که هر دو به تاریخ و فرهنگ خویش میبالند، آشکار کند.
سفیران دو کشور ایران و فرانسه پس از مدتها بالاخره معرفی و به کشورهای محل ماموریت اعزام شدند. در همین حین توئیت نسنجیده سفیر فرانسه در واشنگتن و اظهارنظر غیرکارشناسی او در مورد برجام سبب شد تا «فیلیپ تیهبو» سفیر جدید فرانسه نرسیده به تهران، احضار شود.
دوشنبه شب گذشته اما در پاریس، کلیسای جامع نوتردام در قلب پاریس آتش گرفت؛ جهانی در اندوه فرانسویان برای آسیب بنایی تاریخی شریک شد. محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه ایران در توئیتی با فرانسویان و کاتولیکها ابراز همدردی کرد: غمگین شدم وقتی بخشی از نوتردام – بنای برجسته مختص عبادت پروردگار یکتا و بنایی که از طریق شاهکار ادبی هوگو همه ما را به هم نزدیک تر کرد – پس از 800 سال سر پا ماندن در پی جنگ ها و انقلاب تخریب شد. فکر ما با فرانسوی ها و همه کاتولیکهاست.
واکنش رسانههای فرانسوی به این توئیت و ابراز همدردی، بار دیگر لزوم توجه به ظرفیت روابط فرهنگی و بیش از آن دیپلماسی فرهنگی میان دو کشور را آشکار ساخت؛ دیپلماسی فرهنگی که یک دیپلمات سابق فرانسه در تهران آن را دور از دسترس اما ممکن میداند.
«ژان کلود ووآزن» دیپلمات سابق فرانسه در تهران با «عالی» خواندن توئیت ظریف، گفت: تنها تسامح میتواند ملتها و اعتقادات را به یکدیگر نزدیک کند. ظریف به خوبی با طرز تفکر غرب آشناست و موفقیت او در امضای برجام، گواهی بر این مدعاست. او در ایران یک نمونه مثال زدنی است.
وی در مورد این سوال که آیا دیپلماسی فرهنگی میتواند لحن سیاسی تهران- پاریس را تغییر دهد به خبرنگار فرهنگی ایرنا، گفت: وضعیت کنونی هرگونه حرکت را از مسیرهای رسمی بسیار دشوار و پیچیده کرده است. بی اعتمادی عظیمی میان دو کشور به وجود آمده و تداخل در روابط دوجانبه و بینالمللی هر کدام از کشورها، فضای آرامش حاکم را حتی بدون در نظر گرفتن فشارهای داخلی و بینالمللی برهم میزند. در چنین فضایی دیپلماسی فرهنگی رسمی همچنان یک ایدهآل دور از دسترس باقی میماند.
وی که سالها تجربه زندگی ایران را دارد در مورد ظرفیت فرهنگ برای ترمیم روابط سیاسی دو جانبه، گفت: بر اساس تجربه و پیشینه خود معتقدم که تنها جامعه مدنی قادر است درک و احترام متقابل را نه تنها میان ایران و فرانسه بلکه میان هر دو ملتی که در فضای تنش سیاسی و اقتصادی به سر میبرند، ایجاد کند.
این مورخ و باستانشناس فرانسوی همچنین همکاریهای علمی در سطح دانشگاهی و یا حتی آزمایشگاهی، کاوشهای مشترک باستانشناسی، همکاری نهادهای فرهنگی چون موزه لوور فرانسه و موزه باستانشناسی ایران، برگزاری جشنوارههای موسیقی و سینما و برپایی نمایشگاههای مشترک را مهمترین و نخستین اقدامات برای نزدیکی میان دو کشور ایران و فرانسه خواند و افزود: این فعالیتها را باید فرای بحث و جدلها نگاه داشت و اجازه داد تا دو ملت یکدیگر را بهتر بشناسند و به دیدِ دیگری در مورد مفاهیم اشتراک گذاری و احترام در قبال یکدیگر دست یابند.
وقتی از وی در مورد فرهنگ و تمدن ایران پرسیدیم، گفت: چه میتوان گفت؟ در ورای اخبار جعلی لابیهای متعدد، تصویر ایران در نزد بخش اعظمی از فرانسویان، تصویر یکی از بزرگترین تمدنهای دنیاست؛ تصویر ملتی تحصیلکرده که به تاریخ خود و دانشمندانش میبالد. حتی اگر فرانسه این مساله را نادیده بگیرد که تمدن غربی ما تا چه اندازه وامدار ایران است چه از منظر اختراع و نوآوری و چه از منظر انتقال دانش هند، یونان، مصر و چین.
ووآزن که رایزنی فرهنگی کشورش در افغانستان و الجزایر را نیز در کارنامه حرفه سیاسی خود دارد، افزود: اگر فرهنگ را ضامن این احترام و تحسین بدانیم، توسعه گردشگری میتواند به تغییر تصویر کنونی از ایران و ایرانی که بسیاری در صدد کاریکاتوری کردن آن هستند، کمک قابل توجهی کند.
وی با بیان این که «فرانسویان کنجکاو کشف تمدن پنج هزار ساله ایران هستند پس باید در توسعه گردشگری کوشید»، گفت: جدای از تصاویر نادرست و پیش فرضهایی که از ایران وجود دارد، گردشگری سرمایهای عظیم برای این کشور است.
دیپلمات سابق فرانسه در تهران که هم اکنون مدیر مسئول نشریه «پاریس- تهران» در فرانسه است با توصیه به کاربرد تکنولوژی و ابزارهای مدرن برای معرفی بهتر میراث ایرانی، گفت: این مساله جای کار دارد همانطور که ترکیه و جمهوریهای آسیای مرکزی اهمیت آن را دریافتند. متخصصان فرانسوی میتوانند تجربیات خود را در اختیار ایران قرار دهند.
وی اقدام دیگر در مسیر توسعه تعاملات فرهنگی ایران و فرانسه را برگزاری تورهای موسیقی سنتی فاخر و فولکلور در کشورش خواند و افزود: این فعالیتها از سوی موسسات فرهنگی ایرانی میتواند، تصویری متمایز از ایران را ارائه کند. کنسرتها و هفتههای سینمای ایران در فرانسه یکی از اقدامات مهم دولت است که میتواند تنوع و غنای فرهنگی این کشور را به نمایش بگذارد.
به گزارش ایرنا، سابقه حضور نخستین ایرانی ها در فرانسه را به بیش از شش قرن پیش باز میگردد، علاوه بر این تاریخ طولانی تعاملات فرهنگی ایران و فرانسه چنان قوی است که میتواند پایهای محکم برای استقرار دیپلماسی فرهنگی در نظر گرفته شود.
عاری بودن دیپلماسی فرهنگی از لحنی خصمانه در کنار جذابیت، حضور جدی تر بازیگران غیررسمی، نهادهای مدنی و اشخاص حقیقی و حقوقی غیردولتی مزیتهایی است که آن را در مقابل دیپلماسی عمومی و ابزارها و اهرمهای رایج آن در جایگاهی برتر قرار میدهد. چرا که دیپلماسی فرهنگی پیش از تأمین منافع ملی در چارچوب این ارزشها و منافع مشترک به دنبال کشف، تعریف و ترویج ارزشها و منافع مشترک و جهانشمول است.
گزارش از فائزه طاهری
https://hamnava.ir/News/Code/21864
0 دیدگاه تایید شده