به گزارش همنوا، حمیدرضا جلایی‌پور فعال سیاسی اصلاح‌طلب درباره دلایل اخراج اساتید دانشگاهی چون آقایان فاضلی، اباذری و امیدی و چرایی رفتار مسئولان دانشگاه با آن‌ها گفت: سه علت با هم تلاقی کرده و این حذف‌های دانشگاهی را ممکن کرده است.

علت اول اینکه پس از انتخابات ۱۴۰۰ جریان تندرو مخالف علوم انسانی که در وزارت علوم سنگر گرفته، فعال شده است. علت دوم اینکه ما در گروه‌های علمی دانشگاه‌ها، اعضای هیئت علمی داریم که کارنامه قابل قبول علمی ندارند و قادر به جذب دانشجو نیستند لذا برای جبران کمبودها در نقش نیروهای حذف‌کننده با مخالفان علوم انسانی در وزارت علوم همراهی می‌کنند. علت سوم اینکه اعضای هئیت علمی که در آستانه جذب هستند یا هنوز بصورت رسمی استخدام نشده‌اند، این موارد، موضوع‌های راحت‌الحلقومی برای حذف‌کنندگان هستند- از نظر حذف کنندگان، همه اعضای هیئت علمی بالقوه «موقتی» هستند! چون این گروه حذف‌کننده که نمی‌تواند این اساتید را بخاطر صلاحیت علمی حذف کنند لذا به بهانه‌های اداری متوسل می‌شوند. 

این فعال سیاسی همچنین درباره اینکه این رفتارها در گذشته در دوران دولت احمدی‌نژاد نیز سابقه داشت آیا در ادامه سیاست‌های دانشگاهی آن زمان هم بوده یا خیر و این حرکت‌ها تا کجا ادامه خواهد داشت، گفت:  درست است. در زمان احمدی‌نژاد هم سه علت ذکر شده در ابتدای مصاحبه هم بود و خیلی از اساتید را بازنشسته و حذف کردند. در زمان دولت روحانی نیروهای حذف کننده در وزارت علوم سنگر نداشتند،  الان دوباره این نیروها در وزارت علوم فعال شدند و این سه علت با هم ظاهر شده و شاهد حذف اساتید هستیم. 

جلائی‌پور درباره پیامدهای این رفتار با اساتید و آینده اساتید حذف شده گفت: در محیط دانشگاه، دانشجویان کیفی و نخبه با دیدن این حذف‌ها از آینده ناامید می‌شوند. اگر امکانات داشته باشند، به مهاجرت فکر می‌کنند. روح تحقیقاتی، سنجشگری و پژوهش‌های علمی و همچنین انگیزه تحقیقی اساتید نیز ضعیف می‌شود. در چهل سال گذشته سه بار از این حذف‌ها صورت گرفته و البته طراحان آن به مقاصد خام خود نرسیده‌اند. 

وی درباره نتایج کوتاه مدت و بلند مدت حذف اساتید دانشگاهی هم تصریح کرد: نتایج کوتاه‌مدت آن‌ این است که شکاف بین دانشجویان و اساتید را با حاکمیت افزایش می‌دهد. یعنی همین وضعیت فعلی تشدید می‌شود. چرا شکاف ملت و حاکمیت تشدید و جامعه یک‌پارچه ناراضی شده؟ این رخداد چند علت دارد یکی از علل آن این است که نخبگان جامعه از سیاست‌ها ناراضی‌اند. نتایج بلند‌مدت آن این می‌شود که دانشگاه به عنوان نهاد علمی در خدمت توسعه همه‌جانبه، پایدار و عادلانه جامعه نخواهد بود و به ابزاری در زمره بوروکراسی دولت تبدیل می‌شود. 

وی همچنین درباره راهکارهای جلوگیری از این رفتارها علیه اساتید گفت: نهاد دانشگاه و نهاد علمی باید از دخالت نهاد سیاسی مبرا باشد. تا حالا آمریکا حدود سی و پنج رئیس‌جمهور داشته است ولی دانشگاه هاروارد هشت رئیس داشت، چون دانشگاه ابزار حکومت نیست.

حمیدرضا جلایی‌پور درباره تاثیر اخراج اساتید در آینده تحصیلی و علمی دانشجویان و اینکه دانشجویان چه رفتاری باید درباره این موضوع داشته باشند، تاکید کرد: ارزش دانشگاه به ساختمان و آجرهایش نیست! ارزش دانشگاه بر دوش دو چیز است: یکی استاد کیفی و دیگری دانشجوی جستجو‌گر. لذا مطالبه استاد خوب، حق دانشجو است. به نظرم اساتید حذف شده، چوب کیفیتشان را می‌خورند.  آقای فاضلی یک استاد خوب توسعه است. آقای رضا امیدی استاد خوب سیاست‌گذاری اجتماعی است. طبق نظر اهل فلسفه، به ویژه اهالی فلسفه قاره‌ای، آقای آرش اباذری از نسل جدید و موفق اساتید فلسفه دانشگاه شریف بوده است. این افراد شاخص، دارند زیر دست یک عده «زیر متوسط» حذف می‌شوند و دولت رئیسی هم سکوت می‌کند. در جریان انتخابات ۱۴۰۰، دولت رئیسی  از همین دانشگاهیان برای اداره بهتر کشور نظر می‌خواست. حالا که رای آورد، وزارت علوم را در اختیار حذف‌کنندگان قرار داده است و همه تندروهای زمان احمدی‌نژاد در آنجا سنگر گرفته‌اند. - ایلنا