به گزارش همنوا، در ادامه سلسله مطالب ، مطالبات اقشار مختلف از استاندار آذربایجان شرقی، در این شماره مطالبات فعالان حوزه موسیقی استان که طی یادداشتی از سوی انجمن موسیقی در اختیار وب سایت خبری همنوا قرار گرفته، منتشر می‌شود.

«آنجا که کلام بازمی‌ماند، موسیقی آغاز می‌شود. جمله‌ی زیبایی که امروزه همه از پیر و جوان و کوچک و بزرگ آن را می‌دانند و کمابیش به آن معتقدند. اما امروز پس از گذراندن دو سال کرونایی در سکوت مطلقِ نوای موسیقی در شهر تبریز بهتر است در این جمله تجدید نظر کنیم. چرا که موسیقی تمام شده و باید آن‌قدر در خصوص چالش‌های ریز و درشت این عرصه‌ی همواره پر فراز نشیب حرف بزنیم و از واژه‌ها کمک بگیریم تا شاید راهی پیش روی این هنر باز شود.

موسیقی این هنر دیرین و تأثیرگذار در شهر تبریز و استان آذربایجان‌شرقی، همواره با موانع عجیب و غریب مواجه بوده است، در دوران امام جمعه‌ی فقید، اشتغال به موسیقی در حد جرمی نابخشودنی بود و مجوز هر برنامه‌ی موسیقی در این شهر با هزاران دست‌انداز و با اکراه صادر می‌شد و مدتی نیز چنان سهل‌گیری عجیبی در این حوزه حکم‌فرما شد که چیزی نمانده بود محمدرضا گلزار هم در این شهر موسیقی‌شناس کنسرت اجرا کند (که به همت اهالی موسیقی فاخر محقق نشد) حالا پس از گذراندن سال‌هایی پرتلاطم و با روی کار آمدن دولت جدید مطالبات اهالی موسیقی این شهر را جمع‌آوری کردیم تا استاندار بخواند و شاید، شاید راهی پیشِ روی اهالی این هنر باز شود که گرچه انتظار نداریم بدون مانع باشد اما دست کم می‌خواهیم مسیری باشد با کمترین و ساده‌ترین موانع.

بخشی از مطالبات اهالی موسیقی مربوط به بخش سخت‌افزاری و زیرساخت‌های اجرایی موسیقی از جمله: احداث سالن مناسب و استاندارد جهت برگزاری کنسرت های بزرگ در شهر تبریز و پیگیری پروژه تالار شهر(مجاور لاله پارک) که سال‌هاست به دلیل عدم تخصیص بودجه‌ی لازم، متوقف شده و همچنین تکمیل پروژه سالن همایشهای بین المللی شهریار(خاوران) است. این مرکز سال‌های قبل به بهانه حضور رییس جمهور وقت، عجولانه به صورت ناقص افتتاح شد در حالی‌که پیمانکار مربوط از آن زمان تا به حال هیچ اقدامی برای تکمیل پروژه انجام نداده و متأسفانه شهرداری تبریز، سالن این مرکز را با همه‌ی ایرادها و نواقص ( سیستم گرمایشی و سرمایشی-سیستم ایمنی و آتش نشانی- سیستم صوتی و تصویری و ...) برای برگزاری کنسرت، همایش‌ها و ... اجاره داده است.

اهالی موسیقی می‌گویند که تقریباً در اکثر ادارات و ارگان‌های دولتی در تبریز و شهرستان‌های دیگر استان، سالن‌هایی تحت عنوان سالن اجتماعات، سالن همایش، سالن کنفرانس و... وجود دارد که در طول سال فقط چندین بار مورد استفاده قرار می‌گیرد. در حالیکه این ظرفیت ادارات می‌تواند جهت اجراهای صحنه‌ای موسیقی گروه‌های بومی به کارگیری شود. و انتظاری که از استاندار محترم می‌رود این است که ضمن استخراج آمار این سالن‌ها، جهت حمایت از هنرمندان بومی استان،امکان بهره مندی از این اماکن میسر شود.

عده‌ی دیگری از هنرمندان عرصه‌ی موسیقی اظهار می‌کنند: «با توجه به بند 39-15 تعرفه عوارض شهرداری تبریز، مؤسسات فرهنگی هنری دارای مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از پرداخت عوارض تغییر کاربری معاف هستند و به عبارتی می توانند در ملک دارای کاربری مسکونی فعالیت کنند. این درحالیست که شهرداری‌های مناطق با نادیده گرفتن این مصوبه، آموزشگاه‌های هنری و نیز مؤسساتی که محل فعالیت آن‌ها مسکونی است به خاطر تخلف، به کمیسیون ماده صد معرفی می‌کنند.» و انتظار می‌رود ترتیبی داده شود تا مشاغل فرهنگی هنری هم مانند پزشکان و وکلا بتوانند در ملک‌های مسکونی فعالیت کنند.

 تسهیل در صدور مجوزهای اجرای صحنه‌ای. از جمله مشکل آتش نشانی-اداره نظارت بر اماکن، احیای دوباره جشنواره‌های موسیقی عاشیقلار و موغام با همکاری کلیه ارگان‌ها و سازمان‌های فرهنگی هنری استان از جمله: اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی- سازمان فرهنگی هنری شهرداری تبریز- حوزه هنری استان-بسیج هنرمندان و .... به شکل قوی تر برای حفظ و صیانت از موسیقی اصیل آذربایجانی و استفاده از نظر متخصصان عرصه‌ی موسیقی در اجرای صحنه‌ای هنرمندانی که از خارج از استان برای برگزاری برنامه به تبریز می‌آیند از دیگر مطالبات اهالی موسیقی از استاندار آذربایجان شرقی است.