«وحيد گل‌بوستاني» براي مردم تبريز و آذربايجان، به ويژه در محافل موسيقي، نامي آشنا است. مخاطبان موسيقي او را با سازهاي کوبه‌اي کنسرت‌هاي مختلف مي‌شناسند. با اين حال اين آشنايي دور و دراز نتوانسته رسانه‌ها و عموم هنردوستان را متوجه گرفتاري عجيبي کند که از اسفند 96، دامن‌گير گل‌بوستاني، همسرش «عرفانه صديق‌پور» و فرزند کوچک‌شان شده‌است. در اين مدت، شماري از هنرمندان تئاتر و موسيقي، از ماجرا باخبر بوده‌اند اما نشر عمومي خبر را به صلاح نديده‌اند. خانواده گل‌بوستاني و همسرش، از بدو گرفتاري عزيزان‌شان، به مجاري قانوني و ديپلماسي اميد بسته بودند و ترجيح داده‌بودند موضوع، بدون قيل‌وقال رسانه‌اي، پيش برود. اما مشکل، پيچيده‌تر از اين حرف‌ها بود که با روال اداري حل شود. گل‌بوستاني گرفتار يکي از باندهاي قاچاق انسان شده و به خاطر استفاده از پاسپورت جعلي يکي از کشورهاي اروپايي، به همراه همسر باردارش در کشور هند بازداشت، و به زنداني در شهر بنگلور واقع در مرکز استان کارناتاکا منتقل شده‌است. گذشت روزها و هفته‌ها و ماه‌ها، نتوانسته گره از مشکل خانواده گل‌بوستاني بگشايد، تا آنجا که فرزندش نيز در زندان متولد شده‌است. در تمام اين دوران، گل‌بوستاني تنها يک بار به سختي توانسته با يکي از دوستانش تلفني صحبت کند. مکالمه‌اي که از روزهاي سخت اين خانوده در زندان حکايت دارد. او و همسرش از مدت‌ها پيش با بيماري سختي دست‌وپنجه نرم مي‌کنند، در زندان هفته‌اي يکبار يکديگر را مي‌بينند و با غذاي ناچيزي در حد خرما و بيسکويت، غربت زندان بنگلور را مي‌گذرانند. گفته مي‌شود آزادي خانواده تبريزي، در گرو پرداخت جريمه‌اي در حدود 50 ميليون تومان به دولت هند است و البته نقل ديگري هست که پيش از اين، بخشي از اين مبلغ، توسط آشنايان و دوستان جمع‌آوري شده و البته به نتيجه نهايي نرسيده‌است. از دو روز پيش، در توييتر و اينستاگرام، عکسي با هشتگ free_vahid_erfane # از گل‌بوستاني و صديق‌پور در زندان، منتشر شده‌است. عکسي که گفته مي‌شود مربوط به ملاقات سرکنسول ايران در هند است و قرار است اميدي باشد براي فراگيرشدن هرچه بيشتر موضوع. ظاهرا بايد اميدوار بود به گستره فضاي مجازي و حساسيت نهادهاي بالادست، به ويژه وزارت امور خارجه. گل‌بوستاني 39 ساله، متخصص سازهاي کوبه‌اي است و سابقه همکاري با گروه‌هاي معتبر موسيقي سنتي را دارد. وي فعاليت حرفه‌اي خود را از سال 75 آغاز کرده و با گروه‌هاي مختلف از جمله رودکي، صنم، فاخته، ماهور و عارف همکاري داشته‌است. تنظيم و ساخت موسيقي بيش از 30 نمايش و فيلم، بخش ديگري از فعاليت‌هاي اين هنرمند است. اما فراتر و پيش‌تر از اين کارنامه هنري، او «شهروند ايران و تبريزي» است. تقريباً در همه پست‌هايي که از دو روز پيش در اينستاگرام منتشر شده، تاکيد شده بر اينکه گل‌بوستاني، هنرمند و برگزيده جشنواره فجر است. گويي اينکه اگر او هنرمند نبود و مثلاً يک سرمايه‌گذار، کارگر، مبلّغ مذهبي يا گردشگر بود، نيازي به اين پيگيري وجود نداشت. جهان امروز، جهان شهروندان و دولت‌شهرها است. «بُعد شهروندي» اين اتفاق نبايد حال‌وهواي رفيق‌بازي يا سلبريتي‌سازي بگيرد. افزايش مهاجرت‌ها و اختلافات حقوقي، سياسي و اقتصادي بين کشورها، اين قبيل گرفتاري‌ها را به اتفاقات اجتناب‌ناپذير در فرآيند ديپلماسي کشورها تبديل کرده‌است. تجربه نشان داده در چنين مواقعي، تگ‌ها و هشتگ‌ها کارکرد موثري دارند. سياست خارجي کشورها، امروزه در پاره‌اي از مواقع، توجه ويژه و مستقيم، به خواست مردم يک کشور ديگر دارد. اين اتفاق، شايد اولين تجربه جدي تبريز و آذربايجان براي آزادسازي دو شهروند گرفتار در يک کشور خارجي باشد. آزمون مهمي است براي مديريت استان و دفتر نمايندگي وزارت امور خارجه در تبريز تا صداي خواست عمومي را به گوش مقامات وزارت امور خارجه در ايران و سفارتخانه‌هاي مرتبط برساند.