به گزارش همنوا به نقل از ایسنا، بامداد دوشنبه ۱۷ شهریورماه بود که زلزله ۵.۱ ریشتری، رامیان در شرق گلستان را به لرزه در آورد. شدت زلزله به حدی بود که حتی در بخش‌هایی از استان‌های سمنان، خراسان شمالی و مازندران نیز احساس شد. این زلزله تلفات جانی نداشت و تنها چندین نفر بر اثر ترس از زلزله در هنگام فرار دچار مصدومیت‌های سطحی شدند. ده‌ها خانه در مناطق روستایی خصوصاً روستای قورچای که عمدتاً کاه‌گلی بودند، تخریب یا دچار ترک‌خوردگی شدند.

از ساعات اولیه وقوع این زلزله، نیروهای دستگاه‌های مختلف به‌منظور امدادرسانی به وارد منطقه شدند و خانواده‌های آسیب‌دیده از زلزله را اسکان دادند. بعد از آن بود که آب و برق و گاز در مناطق زلزله‌زده وصل شد و مسئولان اعلام کردند که تمام تلاششان برای بازگشت روال عادی زندگی مردم زلزله‌زده انجام خواهند داد. برای بررسی وضعیت مردم روستای قورچای که مرکز این زمین‌لرزه بوده و بیشترین آسیب را دیده، راهی این روستا شدیم.

حدود ۴۰ خانواری که خانه‌هایشان تخریب شده، به‌طور متمرکز در چادرهایی در حیاط مدرسه روستا اسکان داده شده بودند. برخی از خانواده‌ها نیز در حیاط خانه‌شان که دچار آسیب شده بود، چادر برپا کردند. نیروهای امدادی جمعیت هلال‌احمر در محل حضور داشتند و خدمات پزشکی و بهداشتی را به زلزله‌زدگان ارائه می‌کردند. نیروهای بسیجی نیز نگهبانی از چادرها و خانه‌های زلزله‌زدگان را بر عهده داشتند. همه روزه غذای مورد نیاز مردم پخت و در اختیارشان قرار می‌گیرد.

بنیاد مسکن آواربرداری خانه‌های تخریبی را آغاز کرده و عملیات اجرایی ساخت تعدادی از خانه‌ها نیز شروع شده بود. برخی از مردم برای سرعت بخشیدن به عملیات بازسازی، خود دست به کار شدند و عملیات آواربرداری را انجام می‌دادند.

پای صحبت مردم که نشستیم، مهم‌ترین خواسته آنها این بود که با توجه به نزدیکی فصل سرما، خانه‌هایشان هرچه زودتر ساخته شود و از چادرها خارج و در خانه خودشان اسکان پیدا کنند.یک پیرمرد ۶۵ ساله که در حال آواربرداری خانه خود بود، در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا گفت: مسئولان زیادی برای بازدید به اینجا آمدند و قول‌هایی دادند ولی در واقع با بودجه‌ای که برای ما در نظر گرفته شده نمی‌توان خانه ساخت.

وی بیان کرد: مردم روستا غالباً کارگر هستند و از پس هزینه‌های ساخت خانه بر نمی‌آیند.

این پیرمرد گفت: ارگان‌های مختلف طی این مدت زحمت زیادی کشیدند و از آنها تشکر می‌کنیم ولی ما نیاز به توجه ویژه‌ای داریم و امیدواریم فکری به حال ما شود.

بعد از زلزله تنها مدرسه روستای قورچای محل اسکان زلزله‌زدگان شد و دانش‌آموزان که تازه سال تحصیلی را آغاز کرده بودند، با مشکل روبه‌رو شدند. در گفت‌وگو با تعدادی از دانش‌آموزان سراغ احوالات درس و مدرسه‌شان را در این روزها گرفتیم، که گفتند: از شروع سال تحصیلی جدید مدرسه می‌رفتیم ولی از وقتی زلزله آمده، مدرسه نمی‌رویم و مدرسه ما تبدیل به محل اسکان زلزله‌زدگان شده است.

این دانش‌آموزان مقطع ابتدایی بیان کردند: حدود ۳۰ نفر دانش‌آموز مقطع ابتدایی در روستا هستیم. هنوز فضایی برای درس خواندن ما دیده نشده و برنامه‌ریزی صورت نگرفته است. دوست داریم معلمان به ما درس بدهند. می‌توانند بخشی از مدرسه را خالی کنند تا ما در آنجا کلاس برگزار کنیم.در ادامه، سارا که یک دختر دبیرستانی است، بعد از دیدن ما به سراغمان آمد و به مشکلاتش بعد از زلزله اشاره کرد و گفت: از وقتی زلزله آمده، در این شرایط خطرناک شیوع کرونا هر روز برای تحصیل به همراه چند نفر دیگر با سرویس به رامیان می‌روم.

او با اشاره به اینکه اینترنت گوشی در روستا جواب نمی‌دهد، گفت که اگر در همین روستا برای ما وای فای تهیه کنند، می‌توانیم با گوشی از طریق سامانه «شاد» درسمان را بخوانیم و دیگر نیاز نیست در این شرایط کرونایی برای تحصیل به شهر برویم.

وی گفت: هزینه سرویس را خودمان پرداخت می‌کنیم. از مسئولان انتظار داریم حداقل پول سرویس ما را پرداخت کنند یا اینکه اینترنت را در روستا فراهم کنند.

فرماندار رامیان در این خصوص به ایسنا گفت: از اول مهرماه چادرهای دانش‌آموزی برای تحصیل دانش‌آموزان ابتدایی در روستای قورچای برپا خواهد شد. دانش‌آموزان دوره راهنمایی و متوسطه روستا نیز در خان ببین و رامیان به‌صورت شبانه‌روزی تحصیل خواهند کرد.

حمیدرضا چوبداری در ادامه گفت: در حال حاضر مشکلی از نظر ارائه خدمات روزانه از قبیل خوراک و پوشاک و مسائل بهداشتی و درمانی در مناطق زلزله‌زده نداریم.وی تأکید کرد: تمام تلاشمان را می‌کنیم تا قبل از فصل زمستان، خانه‌های آسیب‌دیده را بعد از بازسازی یا تعمیرات تحویل مردم دهیم.

فرماندار رامیان خاطرنشان کرد: در جریان زلزله اخیر، ۱۲۴ خانه نیاز به بازسازی و ۷۱ خانه هم نیاز به تعمیرات دارد.

چوبداری با اشاره به تسهیلات در نظر گرفته شده از سوی دولت و بنیاد مسکن، گفت: از مردم نیکوکار نیز درخواست داریم در امر بازسازی خانه‌های آسیب‌دیده مشارکت داشته باشند تا هر چه زودتر مردم به خانه‌هایشان بازگردند.