به گزارش همنوا به نقل از ایسنا، تشکل‌های کارگری و کارفرمایی بازوان توانمند وزارت کار هستند که تشکیل و توسعه آنها می‌تواند زمینه افزایش بهره‌وری، ارتقای کیفیت تولید و بهبود عملکرد واحدهای تولیدی را به دنبال داشته باشد.

به اعتقاد کارشناسان، حضور نمایندگان تشکل‌های کارگری و کارفرمایی در مراجع تصمیم‌ گیر نظیر شورای عالی کار، سازمان تامین اجتماعی، شورای عالی حفاظت فنی، شورای عالی اشتغال و مراجع تشخیص و حل اختلاف در پیگیری و دفاع از حقوق و مطالبات جامعه کارگری و کارفرمایی اثرگذار است.
بر همین اساس تشکیل انجمن‌های صنفی توسط کارگران و کارفرمایان، در تامین امنیت شغلی و حمایت حقوقی و صنفی کارگران و نظم بخشی به روابط میان کارگران و کارفرمایان نقش موثری دارد.

علی حسین رعیتی فرد - معاون روابط کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی از افزایش تعداد تشکل‌های کارگری و کارفرمایی به ۱۵ هزار تشکل در دو سال گذشته خبر داده و می‌گوید: از این تعداد ۱۱ هزار و ۷۰۰ تشکل کارگری و ۲۷۰۰ تشکل کارفرمایی هستند.

به گفته وی تعداد کارگران عضو تشکل‌ها چهار میلیون نفر است که دو میلیون نفر از آنها به عضویت تشکل‌های کارگری درآمده‌اند.

رعیتی فرد با اشاره به اهمیت آموزش تشکل‌ها می‌گوید: تلاش ما در حوزه اداره کل سازمان‌های کارگری و کارفرمایی این است که بحث آموزش تشکل‌ها را توسعه کمی و کیفی بدهیم که ارتقای فرهنگ تشکل را در حوزه تشکل‌ها داشته باشیم تا مطالبه‌ای که جامعه کارگری و کارفرمایی دارند از کانال تشکل‌ها ساماندهی و هدفمند کنیم.

در حال حاضر تشکل‌های کارگری در پیگیری و تحقق مطالبات کارگران اعم از وضعیت قراردادها، بیمه، معیشت و حقوق و دستمزد و تشکل‌های کارفرمایی در پیگیری و حل و فصل مشکلات بنگاه‌ها و مطالبات کارفرمایان از دولت نقش بسزایی دارند.
 

به گزارش ایسنا، کارشناسان تاکید دارند در مجموعه‌ها و بنگاه‌هایی که همراهی و تعامل نزدیک میان کارگر و کارفرما برقرار است و بیان مشکلات و مطالبات در سایه همدلی صورت می‌گیرد، اختلافات کارگری و کارفرمایی به ندرت دیده نمی‌شود و نیروهای کار در محیطی به دور از تنش و درگیری و با حس آرامش و امنیت به کار و تولید می پردازند.