به گزارش همنوا؛

اشاره: حاج احمد واعظی از مداحان مشهور کشور ساکن در مشهد هستند. سفرهای منظم حاج فیروز زیرک‌کار به مشهد مقدس بخصوص در دهه آخر صفر هرسال و نیز به قصد شرکت در هیئات آذربایجانی‌های مقیم مشهد مقدس، باب آشنایی حاج حمد واعظی با ایشان را گشود و در جلسات مختلف علی‌الخصوص در حرم رضوی این ارادت بیشتر و بیشتر شد. با ایشان در آستانه اربعین حاج‌فیروز هم‌صحبت شدیم.

آشناییتان با استاد زیرک‌کار از کجا آغاز شد؟

من افتخار آشنایی با ایشان را از سی سال پیش دارم. در مشهد با حاج عباس خبازباشی که ایشان هم در بستر بیماری است و خداوند امیدوارم صحت و عافیت به ایشان بدهد نزدیکی و مراودت داشتیم. هم با ایشان و هم با دوستان دیگر در هیئت مکتب الرضا(ع) آذربایجانی‌های مقیم مشهدالحمدالله ارتباط خوبی داشتیم و داریم. سال‌هاست ما با رفقای آذری که به وجودشان افتخار می‌کنم و الحمدالله این از آن باصفاتر و این یکی از آن دیگری در نوکری آقا سیدالشهدا و عرض ادب به مولایمان گوی سبقت ربوده‌اند محشوریم. همیشه برای من عرض ادب‌های آذری‌ها، نوکری‌هایشان، سوز و گدازشان، صداقت و صافی و صمیمیتشان قابل توجه بوده و هست و مطمئن هستم همه مورد عنایت ویژه حضرت صدیقه طاهره(س) هستند. در همین فضا با این بزرگوار آشنا شدم. مردی را دیدم در کمال صمیمیت، تواضع، فروتنی ، سوز و گداز و... هرچه بگویم نمی‌توانم بیان کنم اصل حقیقت و شخصیت ویژه مرحوم حاج فیروز را.

این بزرگوار مثل یک شمع بود. شمعی که در مجلس سیدالشهدا(ع) می‌سوخت و دیگران را هم تحت تاثیر سوزوگداز خود قرار می‌داد. سال‌های مختلف در جلسات آذری‌های مشهد و یک‌بار هم در تبریز خدمت ایشان رسیده بودم. آمده بودم در هیئت انصارالحسین خدمتشان و قسمت شد به هیئت خودشان در محله شتربان هم رفتیم. در مشهد در مسجد ملاحیدر و مسجد جفایی که در ایام دهه آخر صفر مستقر می‌شدند و خیلی جاهای دیگر توفیق داشتیم خدمت ایشان بودیم. هم عرض ادب می‌کردم و از دیگر نوکران آذربایجانی سیدالشهدا(ع) از جمله ایشان حز کافی و بهره کافی را می‌بردم. حاج فیروز برایم عزیزی بود که موقع مریض ایشان به حرم مشرف می‌شدم در محضر حضرت رضا(ه) برای سلامتی‌شان دعاگو بودم.

- سنگینی از دست‌دادن امثال ایشان برای هیئات حسینی قابل بیان است؟

مطمئنم وجود امثال حاج فیروز برای دستگاه نوکری آقا سیدالشهدا(ع) اسباب برکت است. ما هرکدام از این‌ها را از دست بدهیم، بواقع یک نقصان جبران ناپری همه در این عزا باید متحمل شویم. حاج فیروز آقا و پیرغلامان دیگر در اسباب نوکری سیدالشهدا استوانه‌هایی هستند؛ مخصوصا با گذراندن سال‌ها و شب و روزهای فراوان عرض ادب و نوکری و گریه و توسل، خودشان به یک وسیله ارتباط با حضرات تبدیل میشونئ. همانگونه که خود خداوند در قرآن کریم فرموده است که برای رسیدن به من وسیله بجویید «وابتغوا علیه الوسیله» و حضرات معصومین فرمودند ما وسیله‌ایم، به نظر می‌رسد خود حضرات در بین مردم وسائلی دارند. این وسیله میتواند یک خطیب توانا، یک منبری خوب، یک میاندار خوب، یک هیئت‌دار خوب و من‌جمله یک روضه‌خوان خوب باشد.و وقتی این روضه خوان خودش تبدیل به وسیله میشود، خودش به شخصه و تنهایی موضوعیت دارد. حضورش در جلسه هیئت، جلسه را تحت تاثیر قرار می‌دهد و نبودش نیز به همین منوال. هرکسی می‌تواند در حوزه‌های مختلف هیئت تاثیرگذار باشد؛ پرچمدار می‌تواند باشد، توزیع کننده قند، چای‌ریز می‌تواند باشد و روضه خوان هم می‌تواند باشد. اما از جایی که روضه‌خوان و مداح و منبری یک جایگاه خاص و کلیدی‌تری در مجالس دارند، اگر دارای یک ویژگی‌هایی باشند، در جایگاه های آن‌چنانی‌تری می توانند قرار بگیرند که حاج آقا فیروز اینگونه بود. علی ایحال خدا بحق امام رضا(ع) دیگران و پیرغلامانی مثل ایشان را برای ما نگه دارد و حاج فیروز ما را سر سفره احسان حضرت بیش از پیش متنعم کند. به خانواده محترم ایشان تسلیت عرض می‌کنم این ضایعه را. خدا شاهد است که زمان تشییع را دیر فهمیدم و متاسفانه نتوانستم خودم را به تبریز برسانم و حسرتش بر دل من ماند. متاسفانه همان ایام در مشهد حاج آقا اکبرزاده از پیرغلامان باصفای مشهد را هم از دست داده بودیم که نتوانستیم عرض ادب در خور شانی برای ایشان داشته باشیم.